شناخت توحید و موحد

شناخت توحید و موحد
اساس عرفان به دو رکن است ۱ـ توحید ۲ ـ موحد.
و راه رسیدن به معارف توحید ناب و نیل به مقام انسان کامل را همانا راه عرفان ، یعنی تهذیب و تصفیه و تزکیه روح بر اساس عمل به فرائض و سنن و پرهیز از محرم و مکروه است.
رسیدن انسان با پیمودن مدارج عرفانی به توحید، چهار مرتبه دارد:
۱ـ قشر قشر، و آن همان اقرار زبان با غفلت قلب است.
۲ـ قِشر ، و آن تصدیق قلبی گر چه بطور تقلید یا نظر و فکر و استدلال نباشد.
۳ـ لب ، و آن مشاهده و کشف اینکه همه اشیاء صادر از حق یکتا و یگانه اند.
۴ـ لُب لُب ، و آن اینکه در جهان هستی چیزی جز واحد نبیند. و این «فناء در توحید است» که با رسیدن به این مقام فناء در توحید، احوال خاصی بعد از فنا در توحید بوجود میآید.زیرا سیر و سلوک هر انسان متکاملی رهن جهان بینی و مرتبه هستی شناسی اوست.
انسان کامل موحدی است که به وحدت شهود رسیده است و به بالاترین معرفت به توحید ذاتی و صفاتی و افعالی نائل گشته است ^{. و می نگرد که تمام هستی اوست.}
« هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن »
« لا اله الا هو له الاسماء الحسنی ، و هو معکم این ما کنتم»