زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
هجرت چیست؟
هجرت را دو نوع بیان می کنند:
«صوري وصورت».، و آن عبارت است از هجرت به تن از منزل صوري به سوي كعبة ومشاهد اولياء، و مانند مسافرتهایی از منطقه ای به منطقه ای دیگر.
«هجرت معنوي»: اما این سفر و هجرت از نوع دیگر است،
که گفته اند:این سفر مصر و عراق و شام نیست این سفر جائیست که آن را نام نیست
این هجرت، یک هجرت روحانی است، خروج از بيت نفس و منزل دنياست وهجرت الى الله و رسوله و ولي الله و آن هجرت و سیرالى الله است.
سالک مادام كه تعلقي به خويش و توجّهي به انيّت دارد، مسافر نشده.مناجات اولياء الهی و اعتراف به ذلت عبوديت وعزت ربوبيت حکایت از مقام شامخی دارد که آنها با مجاهدت و سیر معنوی بآن رسیده اند.
اگر خداوند بنده اي را توفيق داد كه از توجه بذلّت و افتقار عبوديت غفلت نكرد، وهمواره اين معني را كه او بنده است را نصب العين خود قرار داد، كم كم بر أثر مداومت، حقيقت اين معني در دل او رسوخ ميكند، «وحالت ذلّت در نفس او ظاهر ميگردد».و انيت و انانيت نفس در اثر تجلّيات انوار عظمت حضرت معبود بكلي از بين میرود.
“قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا، وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا” لذا باید برای رسیدن به این مقام رفیع سعی کرد، و برای هجرت از نفس اماره تا رسیدن به «نفس مطمئنه» که آن مرتبه «تجرد عقلی» است باید مراحلی را طی کرد.