نقش اخلاق
سیر کمال یا رشد بُعد معنوی انسان، فرایندی است که طی آن، هر فرد باید به طور فعال در ایجاد تعادل در کارکرد واحدهای صفاتی خود کوشش کند.
این بدان معنا است که باید به تدریج تمامی فضائل الهی (کیفیتهای مافوق علّی) را در ارگانیزم معنویاش پرورش دهد. این فرایند به صورت خود به خود انجام نمیگیرد و فضائل الهی بدون سعی و کوشش به دست نمیآید.
ابتدا باید طالب رشد دادن این فضایل در خود بود، سپس دانست که عملاً باید چه کار کرد و بخصوص، با چه روشی آن را به انجام برساند.
خلاصه مطلب
کل عالم یک مجموعه واحد را تشکیل میدهد. این مجموعه دستگاهی در حال جوشش و حرکت دائم است و انسان جزء این عالم در حال حرکت، به شمار میآید.
ارگانیزم روحی معنوی، یا «خود حقیقی» که حاصل ترکیب روح ملکوتی و روح بشری است، از واحدهای کثیری موصوف به صفات، واحدهای صفات ملکوتی و واحدهای صفات بشری تشکیل شده است. واحدهای صفاتی برای ارگانیزم معنوی همراه با جزء ملکوتی و جزء بشری آن.
همانطور که جسم از واحدهای کوچکی به نام سلول تشکیل میشود، ارگانیزم معنوی هم از واحدهای صفاتی متعددی تشکیل شده که مجموعه صفات روحی ـ روانی را تشکیل میدهند.