درمان بيماري‌هاي روحي، کار هر کسي نيست

درمان بيماري‌هاي روحي، کار هر کسي نيست
معالجه روح، به زمان زيادي نياز دارد؛ زيرا اولاً انسان ممکن است به هيچ‌وجه متوجه بيماري خود نباشد. و در ثاني، اکثر روان‌شناسان نمي‌توانند معالجه همه نوع بيماري روحي را بر عهده گيرند. روان‌شناس بايد اطلاعات دقيقي در زمينه خداشناسي، انسان شناسي و روان‌شناسي داشته باشد تا بتواند به معالجه روان و باطن انسان بپردازد.
علم پزشکي با روان‌شناسي تفاوت دارد. فردي که دانشجوي رشته پزشکي است و مي‌خواهد در زمينه خاصي متخصص شود، علاوه بر دروس تئوري، بايد واحدهايي را به صورت عملي بگذراند. در اين واحد‌هاي عملي دانشجو را به اتاق عمل مي‌برند و چگونگي تشريح و يا عمل در زمينه تخصصش را به او مي‌آموزند؛ اما بيماري‌هاي روحي با چشم قابل ديدن نيست تا بتوان به راحتي آن‌ها را معالجه کرد. ازاين‌رو بايد از خداشناسي، انسان‌شناسي و روان‌شناسي با هم و در کنار يکديگر آگاهي داشت تا بتوان بيماري فردي را تشخيص داد و درمان کرد.
يکي از راه‌هاي کسب «آرامش»، ياد خدا و ارتباط با اوست.
«الا بذکرالله تطمئن‌القلوب^» و بسياري از روان‌شناسان غربي هم به اين نکته پي برده‌اند.