جنبه معنوي وضو

جنبه معنوي وضو
اگر انسان در وضو گرفتن به طور خالص نيت قربة الي الله داشته باشد و سعي کند که هميشه با وضو باشد، همواره در حال قرب به پروردگار خواهد بود. و اگر بکوشد هم‌زمان با طهارت ظاهري، طهارت باطني را نيز حفظ کند، بي‌ترديد نزديکي او به خدا بيش‌تر خواهد شد.
گاهي پرسيده مي‌شود: چرا زماني که ما استحمام کرده‌ايم، باز بايد براي خواندن نماز وضو بگيريم؟ استحمام که تميزي بالاتري از وضو دارد؟!
بايد گفت: اين مسأله به جنبه معنوي وضو برمي‌گردد. يعني نيت انسان در وضو، سبب ايجاد يک نوع طهارت باطني مي‌شود که در حمام  به تنهايي اين نوع طهارت باطني حاصل نمي‌شود. وضو، بدن و روح را از روي آوردن به بدي‌ها بازمي‌دارد و به سوي پاکي و راستي مي‌کشاند. بنابراين، «وضو طهارتي ظاهري است براي حصول طهارت باطني».