مواضیع قرآن:
۱- تفسیر موضوعی :
قران به مواضیع بسیاری پرداخته است ، بعضی ایات احکام هستند و بعضی آیات از سرگذشت پیامبران، و بعضی آیات نیز اشاره به اسماء و صفات خداوند دارند.
تفسیر موضوعی این است که یک مفسر موضوع معینی را انتخاب، و از اول قرآن تا آخر قرآن هر آیه ای که متعلق به آن موضوع است جمع آوری و در کنار هم تفسیر و بیان میکنند.
مثلا موضوع ما «الله» است، اسماء و صفات خداوند و توحید، یعنی خدا و ارتباط ما با خدا (توحید و موحد حقیقی) و به تجلی اسماء در قرآن می پردازیم. پس باید خدا را شناخت تا با او ارتباط بر قرار کرد .
ابن مسعود می گوید هرکس بخواهد علوم اولین و آخرین را به دست آورد , قرآن بخواند و در قرآن تأمل کند
چنانکه قرآن کریم می فرماید : (قُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا)
(بگو اگر دریاها مرکب باشد تا کلمات پروردگارم با آن نوشته شود , آب دریاها تمام می شود و کلمات پروردگارم تمام نمی شود اگر چه مثل همین دریاها بر آنها افزوده گردد)
و چون خداوند وجودی نامتناهی است پس کلمات خداوند تناهی ندارند، پس آنطور نیست که انسان قادر باشد به آسانی به معارف و حقایق و لطایف قرآن برسد.