زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
درجات قاریان قرآن
برای قاریان قرآن سه درجه است:
۱ـ کمترین حدّ اینستکه قاری توجه کند که من قرآن می خوانم و خدایم می شنود، او مرا می بیند و به سخنانم گوش می دهد.
لازمه این مرحله از تلاوت قرآن عرض ادب، و دعا و تضرع به پیشگاه خدای قادر متعال است.
۲ـ حد متوسط آن اینستکه قاری با چشم دل مشاهده کند که خدای تبارک و تعالی به او می نگرد،با الطاف بیکران و عنایات بی پایانش او را مورد توجه قرار می دهد، با او سخن می گوید و با فضل و کرم و احسانش با او رفتار می کند.
لازمه این مرحله از تلاوت قرآن، حیا و تعظیم و تسلیم در برابر او، و استماع کلام حق، و فهم معارف عالیه آن است.
۳ـ والاترین مرحله از درجات قاری قرآن اینست که به هنگام تلاوت قرآن از الفاظ دُربار آن، صفات والای خدای متعال را مشاهده کند،
و به خود و قرائت خود توجه ای نکند و حتی به نعمتهای الهی بعنوان نعمتهای دنیوی توجه نکند، بلکه همه توجه و اهتمام خود را صرف تدبّر در عظمت خالق متعال و نازل کننده آن سخنان پر ارج نموده،
غرق مشاهده انوار الهی و کسب فیض از فیوضات بیکران حق تعالی شود
و این درجه مقربین است که امام صادق(ع) از آن خبر داده می فرماید:
«لقد تجلیَّ الله لخلقه فی کلامه و لکنهم لا یبصرون»
(خداوند در سخنانش خودش را بر بندگانش متجلی ساخته است ولی مردم آنرا درک نمی کنند).