زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
ايمان به غیب
تفسير ما در رابطه با پنج آيه اول سوره بقره بود: «الم * ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًي لِّلْمُتَّقِينَ * الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ * والَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ»؛ الم * در [وحي بودن و حقّانيت] اين كتابِ [با عظمت] هيچ شكي نيست؛ سراسرش براي پرهيزكارانْ هدايت است * آنان كه به غيب ايمان دارند و نماز را بر پا مي‌دارند و از آن‌چه به آنان روزي داده‌ايم، انفاق مي‌كنند * و آنان كه به آن‌چه به سوي تو و به آن‌چه پيش از تو نازل شده، مؤمن هستند و به آخرت يقين دارند.
از آيه سوم به بعد، خداوند به بيان صفات متقين مي‌پردازد؛ چنان‌که مي‌فرمايد: متقين کساني هستند که به غيب ايمان دارند و نماز رااقامه و از آن‌چه روزي شان کرده‌ايم انفاق مي‌کنندن
