انبیا چشم به سوی کربلا

رابطه عشق، شهادت، عرفان
بحث ما تجلی عرفان در کربلا بود. هدف از بیان صفات عارف این است که با شخصیت امام حسین بیش‌تر آشنا شویم.

انبیا چشم به سوی کربلا
اگر تاریخ حیات انبیا روح عالم است این سفر روح الارواح است. انبیا همه از آدم تا خاتم متوجه کربلا هستند. حسین وارث انبیا است. موسای کلیم و عیسای مسیح، یحیی، ذکریا، و زحمات ابراهیم خلیل در این سفر است، و بقای دین جدش در این سفر خلاصه می‌شود.
خون حسین پشتوانه دعوت انبیاست. پس چون حسین برای نهضتی عظیم و به منظور پی ریزی عظمت تاریخ کربلا عازم است؛ او از میان مردم، افرادی را انتخاب کرده که عاشق باشند و ناله عاشقانه آنان در جهان به یادگار بماند.
از صـدای سخـن عشـق ندیدم خوش‌تر
یـاد گـاری که در ایـن گنبد دوار بمـاند
هنوز هم صدای حسین در جهان پیچیده است؛ از دشت کربلا صدای «هل من مغیث یغاثنا» و «هل من ناصر ینصرنی» طنین انداز است. و اگر تو می‌گویی: یا لیتنا کنا معکم فنفوز فوزاً عظیما (ای کاش ما با شما بودیم پس به فوز عظیم نائل می‌شدیم) باید بدانی هنوز هم نهضت عاشورا ادامه دارد، و روز عاشورا اگرچه شروع شد ولی پایان نیافته است.
اگر راست می‌گویی دین خدا را یاری کن و راه آنان را ادامه بده که امام زمان منتظر لبیک ماست.
اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعه و فی کل ساعه ولیاً و حافظاً و قائدا و ناصرا و دلیلاً و عیناً حتی تسکنه ارضک طوعاً و تمتعه فیها طویلاً.