زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
راه سعادت با قرآن در زندگی
استفاده از فرصت عمر
انسان بايد از فرصتهايي كه در دست دارد، نهايت استفاده را ببردتا مبادا هنگام مرگ ناله سر دهد كه:
حتَّي إِذَا جاء أَحدهم الْموتقَالَ ربارجِعونِ * لَعلِّي أَعملُ صالِحا فِيما تَرَكْـتكَلَّا آنها كَلِمةٌ هو قَائِلُها ومِن و ورائِهِم برْزخٌ إِلَي يومِ يبعثُونَ
زماني كه يكي از آنان را مرگ در رسد، مي گويد:پروردگارا! مرا [براي جبران گناهان و تقصيرهايي كه از من سر زده به دنيا] بازگردان؛ * اميد است در [برابر] آنچه [از عمر، مال و ثروت در دنيـا ] واگذاشـته ام، كار شايسته اي انجام دهم .
[به او مي گويند]: اين چنين نيست [كه مي گويي]بـدون ترديـد اين سخني بي فايده است كه او گوينده آن است،و پيش رويشان برزخي اسـت تـا روزي كه برانگيخته ميشوند.آري روزي فراميرسد كه ناله برآرد «مرا برگردانيد تـا عمـل صـالحي انجـام دهـم در آنچه باقي گذاشته ام.»
و در نهايت تأسف پاسخ بشنود: «كلّايعني هرگز.✋🏻عمر گرانقدري را كه خـدا بـه تـو عطا كرد،قدر ندانستي و آن را بيهوده تلف كردي،
اينك كه وقت رفتن تو از اين دنياست، تقاضاي فرصت ديگري ميكني؟نه، امكان ندارد كه فرصتي دوباره به تو عطا شود:
فَمن كَانَ يرْجو لِقَاء ربهِ فَلْيعملْ عملًا صالِحا و لَا يشْرِك بِعِبادةِ ربهِ أَحدا
پس كسي كـه ديدار [پاداش و مقام قرب ] پروردگارش را اميد دارد،بايد كاري شايـسته انجـام دهـد و هيچ كس را در پرستش پروردگارش شريك نكند.
كسي كه مي خواهد به لقاء پروردگارش برسد بايد در گفتار و رفتارش خدا را در نظـر داشته باشد و البته اين مسأله بدون علـم و خداشناسـي ميـسر نخواهـد بـود ؛
«والـسابِقُونَ السابِقُونَ * أُولَئِكالْمقَرَّبونَ»👈🏻سابقون كساني هستند كه راه را شناخته، در آن گام نهاده و به آن زندگي سعادتمندانه
دست يافته اند،بدون اينكه مورد عذابهاي برزخ قرار گيرند؛زيرا هر اندازه كه انـسان دردنيا غفلت كند،در برزخ و آخرت بايد او را اصلاح كنند یعنی جهنم مانند بیمارستان است .
انسان مسافر است
انسان بايد بداند كه مسافر است، مسافري كه بايد تجارت كند!گـاهي انـسان فقـط بـراي تفريح و خوشگذراني به مسافرت مي رود و گاهي مسافرت او به منظور تجـارت اسـت .
سرچشمه مشكل ما انسانها اين است كـه فرامـوش كـرده ايـم مـسافر هـستيم و در ايـن مسافرت هم فقط به سرگرميهاي دنيا پرداخته ايم، در صورتي كه وظيفه اصلي ما در ايـن مسافرت تجارت است،نه تباه كردن سرمايه عمر.
☯دنيا مزرعه آخرت است.و آدمي به دنيا آمده تا براي خـود توشـه اي فـراهم كنـد .بـه عبارتي،مسافر محصل است و اين توشه تنها با نماز خواندن و روزه گرفتن بدون معرفت فراهم نمي شود.
انسان تا زماني كه بهار عمرش را سپري نكرده،بايد به تحـصيل معرفـت الاهي بپردازد؛و گرنه هنگام پيري، قدرت او كاهش مي يابد و ديگر هوش و حـواس دوره جواني را ندارد تا بخواهد به خودشناسي و خودسازي بپردازد و يا معرفتي كسب كند.