گناهکار در قفس است

گناهکار در قفس است
بزرگی می گفت: گناهانتان شما را در قفس حبس کرده، استغفار کنید، و با تضرع و عبادت خود را از این قفس که برای خود قرار داده اید نجات دهید.
گنهکار بدهکار است باید گرو بپردازد تا آزاد شود، گرو جان انسان است. امام علی(ع) می فرماید: « من ترک الشهوات کان حراً » آزاد کسی است که شهوت هایش را ترک کند. یعنی کسی که اسیر شهوات است در حقیقت نفس او زندانی است. و آزاد شدن از دشمن درونی مهم تر از رهائی از دست دشمن بیرونیست، انسان آزاد به غیر خدا نمی اندیشد.
پس بیائید از دلم می خواهد، هجرت کنیم و به آنچه خدا می خواهد سر تسلیم فرود آوریم. از بندگی غیر خدا به بندگی خدا در آئیم، زیرا از برجسته ترین وظایف ماه رمضان است آزاد
شدن و رهیدن است. و قفس ها و میله های آهنین را که با دست خود ساخته ایم بشکنیم ! راه آزادی استغفار و طلب آمرزش است. پس با یک توبه نصوح جامه گناه را از تن به در کرده و لباس تقوا را به تن کن و لباس تقوا لباسی است که انسان باید به مرور برای خود تهیه کند. و مانند لباس ظاهری آسان بدست نمی آید.و انسان باید با مجاهدت، و مراقبت از قبل آن را آماده کند زیرا تهیه این لباس سرمایه معنوی خاصی می طلبد .
لذا انسان با توبه کردن و خواندن ۴ رکعت نماز توبه خود را از تمام گناهان وصفات واعمال بدی که در طول ۱۱ ماه مرتکب شده تخلیه کند و از خدا بخواهد که او را ببخشد و قلب او را از کدورت ها پاک کند. که اگر اینچنین شد انسان آمادگی لازم برای ورود به این میهمانی را پیدا می کند، و زمانی که وارد این میهمانی و ضیافت شد به همراه سایر میهمانان رحمت خدا انشاء الله شامل حال او نیز خواهد شد .
« روزه پرهیزکاری و قرب الهی است برای این است که شاید پروا پیشه کنید » . تقوی و تسلط بر نفس کمترین تاثیر عبادت است. پس سعی کن عصبانی نشوی ، و با آرامش وسکون و خشوع خود را در محضر خدا و با مهمانان خاص الهی تصور کن.
سعی کنیم در این ماه تمام کینه ها را به دست فراموشی بسپاریم وصله رحم را حتی با یک تماس تلفنی به جا بیاوریم قلبهایمان را پاک کنیم تا قلب ما تجلیگاه رحمت الهی گردد.
و یا با یک پیام برای ارحام و دوستان و آشنایان آنها را شاد و کدورتها را برطرف نما.