راه سعادت با قرآن در زندگي 

صفات متقين در قرآن

✨۱٫ «الم *✨ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًي لِّلْمُتَّقِينَ *✨الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ✨ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ*✨والَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ✨وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ»؛

🔹 الم *🔹در [وحي بودن و حقّانيّت] اين كتابِ [با عظمت] هيچ شكي نيست؛🔹سراسرش براي پرهيزكارانْ هدايت است *🔹آنان كه به غيب ايمان دارند و نماز را بر پا مي‌دارند و از آن‌چه به آنان روزي داده‌ايم، انفاق مي‌كنند *🔹 و آنان كه به آن‌چه به سوي تو و به آن‌چه پيش از تو نازل شده‌، مؤمن هستند و به آخرت يقين دارند.

خداوند در آيه نخست بيان مي‌کند، که قرآن هدايت‌گر متقين است و در آيات بعدي به معرفي متقين مي‌پردازد: اولين صفت آن‌ها را «ايمان به غيب» معرفي کرده است.  ايمان به غيب يعني ايمان به چيزي که با چشم سر ديده نمي‌شود.براي مثال، ما که خدا را با چشم ظاهري نمي‌توانيم ببينيم، پس چگونه به او ايمان بياوريم؟

ايمان به خدا از طريق ايمان به فرستاده و پيامبر او که خدا را براي ما معرفي مي‌کند، صورت مي‌گيرد.البته در دوران کنوني، ايمان به سخنان پيامبر خدا (احاديثي که از او به ما رسيده) نيز براي ما در حکم ايمان به غيب است. بنابراين، مسأله ايمان به غيب، عظمت بسياري دارد.

بيان مي‌کنند که پيامبر در سخناني به اصحابشان از کساني که او را نديده‌اند، ولي ايمان مي‌آورند، تقدير کرده است.  با وجود اين‌که برخي از صحابه حضرت رسول،با اخلاص فراوان با حضرت بودند و فداکاري‌هاي بسياري را نيز در راه اسلام انجام مي‌دادند(چنان‌که گروهي از آن‌ها از خانه و کاشانه خود نيز گذشتند)آن‌ها پيامبر را ديده بودند و به او ايمان آوردند. اما آن‌چه سبب ويژه شدن ايمان ما در اين زمينه مي‌شود،ايمان به حضرت رسول است بدون اين‌که او را ببينيم.

از جمله مسائل ديگري که به آن‌ها ايمان داريم و براي ما غيب محسوب مي‌شود،  ايمان به قيامت و بهشت و جهنم و زندگي پس از مرگ است که براي يقيني شدن ايمان بايد به مطالعه و تحقيق در اصول دين پرداخت.

۲⃣دومين صفت متقين، «اقامه نماز» است.اقامه نماز با نماز خواندن تفاوت مي‌کند و در آينده بحث خواهد شد.

۳⃣سومين صفت متقين، «انفاق کردن» از آن‌چه خداوند به آن‌ها عطا فرموده، است. نکته قابل توجه اين است که انفاق در راه خدا، منحصر به بذل و بخشش مالي نيست؛  بلکه ممکن است انسان کسي را به مقصدي برساند،و يا علمي به او بياموزد، و اين مسأله براي وي انفاق محسوب شود.

۴⃣چهارمين صفت متقين، «ايمان به پيامبر و آن‌چه بر او نازل شده»

☢و همچنين، ايمان به پيامبران پيشين و آن‌چه بر آن‌ها از جانب خداوند نازل شده، است.

۵⃣ پنجمين صفت متقين، «يقين به آخرت» است:

✨ «وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ».

دقت کنيد که اين‌جا علم به تنهايي نيست،بلکه ايمان به حدي رسيده که به يقين تبديل شده است. يقين هنگامي حاصل مي‌شود

که هيچ شکي نسبت به مسأله‌اي براي آدمي وجود نداشته باشد. در واقع، يقين يعني ايمان کامل و ناب که در آن حتي يک‌درصد شک راه ندارد؛چرا که وجود حتي يک‌درصد شک سبب مي‌شود ايمان به همان اندازه کاهش يابد. انسان براي ايمان آوردن به يک مسأله ابتدا بايد به چيستي و چگونگي آن علم پيدا کند؛ سپس مي‌تواند به آن مسأله ايمان بياورد و يا آن را رد کند.

در واقع، انسان تا درباره مسأله‌اي آگاهي نداشته باشد، نه مي‌تواند آن را قبول و نه انکار کند.از اين رو، درمي‌يابيم که ايمان به تنهايي کافي نيست؛بلکه مهم رسيدن به يقين است:✨ «وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ».

اين‌که بيش‌تر ما در ايمانمان متزلزل هستيم و يک روز مؤمن متقي و روز بعد مرتکب گناه مي‌شويم، ناشي از اين مسأله است که هنوز ايمانمان قوي نشده‌؛يعني ايمان داريم، اما ضعيف است.

فرق مسلم و مؤمن

اسلام آوردن ظاهري به صورت زباني تحقق مي‌يابد  و اگر شخصي فقط به ذکر شهادتين بپردازد،مسلمان محسوب مي‌شود و از مزاياي اسلام تا همين اندازه بهره‌مند مي‌گردد. اما اگر اسلام آوردن قلبي نباشد، وي منافق خواهد بود.