آگاهی بشر، بعثت انبیاء را می طلبد

آگاهی بشر، بعثت انبیاء را می طلبد
بسیاری از مسائل اجتماعی و انفرادی مربوط به عالم پس از مرگ است که انسان اصلاً از آن اطلاعی نمی تواند به دست بیاورد، بنابراین به راهنمای الهی نیازمند است. گر چه نسبت به امور این جهان نیز برد علم و دانش انسان بسیار محدود است.
دانشمندان با صراحت اعتراف می کنند که علم و دانش ما هنوز در مرحله بسیار ناقصی قرار دارد «الکسیس کارل» در کتاب «انسان موجود ناشناخته» در باره شناسائی انسان می گوید: «انسان یک مجموعه سرا پا راز و مبهم است که نمی توان او را بسادگی درک کرد…و بیشتر پرسشهائی که محققان و مطالعه کنندگان در زندگی انسان مطرح می کنند بدون پاسخ می ماند».
«اینشتاین» می گوید: «آنچه تاکنون از کتاب طبیعت خوانده ایم بسیار چیزها به ما آموخته، و ما با اصول زبان طبیعت آشنا شده ایم… ولی با اینهمه، هنوز از حل کشف کامل اسرار طبیعت دوریم».
«فلاماریون» پس از مطالب فراوانی که در زمینه ناآگاهی بشر آورده می گوید: «همین قدر کافی است که من می توانم ده سال از مجهولات سئوال کنم! و شما هیچ یک از آنها را نتوانید جواب دهید». بالاخره «ویلیام جمس» می گوید: «علم ما همچون قطره است ولی جهل ما یک دریای عظیم».
بنابراین حق داریم اگر بگوئیم ما نمی توانیم به مسائل مربوط به بعد از مرگ و بسیاری از مسائل زندگی پاسخ کامل دهیم، ولی عقل ما این پاسخ کلی را بما می دهد که: «خداوند حکیم کار لغو و بیهوده انجام نمی دهد».
لذا متوجه می شویم برای دریافت پاسخ مسائل و مشاکل حیات، و مسائل بعد از مرگ باید شخصی از ناحیه خداوند مبعوث گردد تا فلسفه آفرینش، راه رسیدن به سعادت، به کجا خواهیم رفت، و آثار عمل ما در آن عالم چگونه خواهد بود را به ما یاد دهد واین همان «اصل نیاز به راهنمائی پیامبران می باشد»^.
امام صادق(ع) در پاسخ به سئوال یک فرد غیر مذهبی که پرسید از کجا لزوم بعثت انبیاء را ثابت می کنید؟ فرمود: «هنگامی که ثابت کردیم برای ما آفریننده و سازنده ای است که از همه ما و جمیع مخلوقات برتر است، و آن آفریدگار حکیم بزرگ به هیچ وجه قابل لمس نیست که مردم مستقیماً با او تماس بگیرند و در میان آنها با خالقشان سخنانی رد و بدل شود، ثابت می شود که برای او سفیرانی است در میان خلق که حقایق را از خدا به خلق می رسانند وهم چنین از اموری که مایه بقای انسانها و ترکشان مایه فنای آنهاست آنان را آگاه سازند.
بنابراین ثابت شد که آمران و ناهیانی از سوی خداوند حکیم علیم در میان خلق او هستند که فرمانهای او را به ^{مردم می رسانند و آنها همان پیامبرانند».}
قرآن کریم در سوره جمعه با صراحت به این حقیقت اشاره می کند و می فرماید:
هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿٢﴾وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٣﴾ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ^{وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ}
(اوست كه در ميان مردم بى‏سواد ، پيامبرى از خودشان برانگيخت تا آيات او را بر آنان بخواند و آنان را [از آلودگى‏هاى فكرى و روحى] پاكشان كند و به آنان كتاب و حكمت بياموزد ، آنان قطعاً پيش از اين در گمراهى آشكارى بودند .«۲» و [نيز پيامبر را] بر مردمى ديگر [از عرب و غير عرب] كه هنوز به آنان نپيوسته‏اند [برانگيخت] . و او تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است .«۳» اين [برانگيختن به پيامبرى و مسؤوليت عظيم تعليم و تربيت ،] فضل خداست كه آن را به هر كس بخواهد عطا مى‏كند ، و خدا صاحب فضل بزرگ است)