جلوه های قرآن

جلوه های قرآن
در هر زمان و مکان، جلوه ای از جلوات ناشناخته قرآن و شعاعی از اشعه انوار آن، بر عالم و آدم می تابد.
و هر روز پرده ای کنار می رود، تا صاحب قرآن ظهور کند و زمین و زمان از قرآن و صاحب زمان(عج) نور دیکری بگیرد، و کلمه بارقه حق یعنی «اشرقت الارض بنور ربها» تحقق پذیرد، و «صداقت قرآن و ولایت خلیفه دوران» تمامیت پیدا کند. قرآن می فرماید:
وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا ۚ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ ^{وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ}
و سخن پروردگارت از روى راستى و عدل كامل شد ، سخنان او را تغيير دهنده‏اى نيست ؛ و او شنوا و داناست .
در حدیثی امام صادق(ع) فرمود:
«ان الله جعل ولایتنا اهل البیت قطب القرآن و قطب جمیع الکتب، علیها یستدیر محکم القرآن و بها یوهب الکتب و یستبین الایمان».
(همانا خداوند ولایت ما اهل بیت را قطب قرآن و قطب جمیع کتابها( کتابهای آسمانی) قرار داد. و محکمات قرآن بر ولایت ما دور می زند، و به سبب ولایت ما کتابها به بشر هِب میشود، و ایمان روشن می گردد).
لذا ما و تمام علمای ما، هر چه را از قرآن می دانیم و فرا گرفته ایم، به برکت بیانات اهل بیت اطهار(ع) بوده است. و آن بزرگواران فرموده اند: در قرآن تفکر و تامل کنید که قرآن تبیان و روشنگر همه چیز است. «لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین» قرآن منبع معارف است.