زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
صفات متقين
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ
آنان كه به غيب ايمان دارند و نماز را بر پا مىدارند و از آن چه به آنان روزى دادهايم انفاق مىكنند
آري! اگر اين صفات و فرق بين مسلمين و مؤمنين و متقين را بدانيم، پي خواهيم برد آن‌هايي که واقعه کربلا را به وجود آوردند، همه مسلمان بودند، اما تفاوت آنها در درجه ايمان و اعتقاداتشان بود. برخي به ظاهر مسلمان بودند، اما تعاليم اسلام را در مکتب معاويه آموخته و از مکتب اهل بيت بي‌بهره بودند.
وعده‌اي هم مکتب اسلام را بهتر فهميده بودند.
همين طور تا درجات بالاتر ايمان، تا آن‌جا که کسي مثل حُر جرقه نور ايمان در آخرين لحظات بر قلب وي تابيد و جذبه ولايت او را به سعادت ابدي نائل کرد. عده‌اي هم در مکتب اهل بيت به مقام والايي و يقين رسيدند، و درس عاشقي را ياد گرفتند.
نماد متقين در روز عاشورا
نمونه کامل متقين در واقعه کربلا، امام حسين(ع) ، و در مراتب بعد اهل بيت او و ياران با وفايش هستند. آنان به اعلا درجه ايمان و نورانيت و فضائل اخلاقي رسيدند. اصحاب امام حسين (ع) کساني بودند که حتي حضرت رسول (ص) هم اصحابي مانند آنها نداشت.
حضرت فرمودند: اصحاب من بهترين هستند. آنان عددشان کم بود، اما با پيروي از امام زمان خود به مقامي رسيدند، که قرآن در باره متقين بيان مي‌فرمايد: يکي از صفات آنها ايمان به غيب است. آنان با يقين به وعده‌هاي الهي مشتاقانه به ديدار معبودشان شتافتند.
آنها عظمت نماز ظهر عاشورا را جلوه گر ساختند و از امامشان خواستند تا آخرين نماز را با وجود ملکوتي او ادا کنند، حتي اگر امواج نيزه‌ها آنان را هدف قرار دهد.و هر آن چه داشتند در راه خدا انفاق کردند، تا آن‌جا که آخرين متاع خود ـ جان عزيزشان ـ را در طبق اخلاص به جان آفرين تسليم نمودند.
أُولَئِكَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
اينان از سوى پروردگارشان بر بلنداى هدايتند، و اينانند كه پيروزند.
پس صفات متقين، پنج تاست: ايمان به غيب، اقامه نماز، انفاق از آن چه خدا به آنها داده، ايمان به آن چه پيامبران آورده اند (همه) و يقين به آخرت. بنابراين علاوه بر اقرار به زبان و عمل به جوارح، بايد اعتقاد راسخ در قلب داشت؛ به همين سبب، مؤمنين درجات متعددي دارند.
يک تست خود شناسي
سوره بقره، آيات يک تا پنج دربارة صفات متقين و چند آيه بعد تا آيه يازده دربارة کفار و منافقين است. حالا خودت را امتحان کن. خود را جزء مسلمانان مي‌داني يا جزء مؤمنين؟ جزء کدام گروه؟
حديثي دربارة علامت مؤمن
اما ورقه امتحان؛ حديثي از حضرت رسول(ص) است که علامت مؤمن را بيان مي‌کند. ايشان مي‌فرمايند:
علامة المؤمن فستة: ايقن بالله حقا فامن به؛ و ايقن بان الموت حق فحذره؛ و ايقن بان البعث حق فخاف الفضيحة؛ و ايقن بان الجنه حق فاشتاق اليها؛ و ايقن بان النارحق فظهر سعيه للنجاة منها؛ و ايقن بان الحساب حق فحاسبه نفسه
حضرت براي مؤمني که به مرحله يقين رسيده است، شش نشانه بيان فرمودند:
۱٫ يقين به وجود خدا پيدا کند و به او ايمان آورد.
۲٫ يقين به مرگ پيدا کند و ا ز آن بترسد، و خود را براي نجات
از سکرات مرگ و دشواري‌هاي قبر آماده سازد. (ترس بايد از مردن نباشد بلکه انسان بايد از اعمال خود بترسد).
۳٫ يقين پيدا کند که حيات بعد از مرگ حق است (برپايي قيامت حتمي است) و از رسوايي و سختي‌هاي آن هراسان باشد.
۴٫ يقين پيدا کند که بهشت حتمي است و به آن اشتياق ورزد(خود را با ايمان و عمل صالح آماده رفتن به بهشت مي‌گرداند).
۵٫ يقين دارد که آتش جهنم حق است؛ از اين رو براي نجات از آن کوشش مي‌کند.
۶٫ اطمينان دارد که حساب و کتاب حق است و قبل از آن‌که او را به حساب ببرند، نفس خود را محاسبه و بررسي مي‌نمايد (اعمال و کردار خويش را بررسي مي‌کند).
توجه کنيد، مسأله يقين است؛ يقيني که در آن شک نباشد و آن با ايمان ابتدايي “علي دين آبائهم“ (عقيده بر دين پدران بدون تحقيق) حاصل نمي‌شود. بلکه در تمام رساله‌هاي عملي بيان شده که تقليد در اصول دين جايز نيست، و اصول دين را بايد با دليل و برهان، به درجه اطمينان و يقين رساند.