تحلیل واقعه کربلا، از بعثت تا فتح مکه

تحلیل واقعه کربلا، از بعثت تا فتح مکه
از هجرت تا فتح مکه
   در مدت بيست و سه سال رسالت رسول اکرم (ص) ، و به ‌ويژه آن سيزده سالي که در مکه بودند‌، مسلمين از طرف مشرکين مکه مورد آزار و اذيت فراواني قرار گرفتند تا جايي که عده‌اي از آن‌ها به حبشه هجرت کردند. مشرکين بعد از هجرت رسول اکرم (ص) از مکه به مدينه‌ و در مدت ده سالي که مسلمين در مدينه بودند نيز از آزار مسلمانان دريغ نکردند، و جنگ‌هاي بدر و اُحد را موجب شدند.
مبارزه با اسلام ادامه داشت، تا فتح مکه که درسال هشتم هجرت و در اواخر حيات رسول خدا (ص) واقع شد. مشرکين که مسلمانان را ضعيف مي‌پنداشتند، با عظمت رسول خدا و اقتدار اسلام و مسلمين روبرو مي‌شوند که براي فتح مکه مي‌آيند.
حال چه کار کنند؟ پيامبر با آن‌ها چه خواهد کرد؟ بر خلاف انتظارشان،
رسول اکرم که رحمة للعالمين است، دستور مي‌فرمايند: هرکس به منزل ابو سفيان پناه ببرد، در امان است و از همه آنان درگذشت.
کلام حضرت زينب‌(س) در مجلس يزيد که خطاب به او مي‌فرمايد: “ابن الطلقاء“‌(پسر آزاد شده)، به اين قضيه بر مي‌گردد.
ابوسفيان کيست؟
ابوسفيان از سران مشرکين بود که تا آخرين لحظه با رسول خدا و اسلام و مسلمين جنگيدند. و وقتي اين‌ها با قدرت اسلام مواجه ‌شدند، به ناچار اظهار اسلام کردند. البته آن‌ها مسلمان نشدند، بلکه تسليم شدند. 
امام علي‌(ع) در خطبه شانزدهم نهج البلاغه مي‌فرمايند:
ما اسلموا و لکن استسلموا، و اسروا الکفر، فلما وجدوا اعوانا عليه اظهروه.
اينان اسلام نياوردند، بلکه تظاهر به اسلام نمودند، و کفرشان را پنهان کردند، تا آنگاه که ياراني پيدا کردند، به همان کفر و دشمني با خاندان پيامبر بر گشتند.