اشاره به یک حدیث

اشاره به یک حدیث
حضرت رسول(ص) در معراج مشاهده نمودند ملائکه در حال ساختن قصرهایی برای مؤمنین هستند اما گاهی اوقات دست از کار کشیده و متوقف می شوند. حضرت دلیل این امر را جویا شدند؛ جبرائیل پاسخ داد: ملائکه به میل خود کار نمی کنند بلکه منتظر مصالحی از جانب مؤمنین هستند. زمانی که مؤمنین عمل صالحی انجام می دهند مصالح به ملائکه می رسد و هنگامی که مؤمنین دست از کار نیک کشیده و یا در غفلت به سر می برند، آن‌ها نیز دست از کار می کشند. جهنم هم به همین صورت است؛ یعنی همین‌که انسان مشغول گناه شود، ملائکه با اعمالی که به آن‌ها می رسد جهنم را برای او می سازند.
ممکن است سؤال شود چگونه ممکن است که برای یک فرد هم بهشت و هم جهنم ساخته شود؟! برای پاسخ به این سؤال به مثالی توجه کنید: شما از خانه به قصد کاری خیر و یا عیادت بیمار خارج می شوید. تا این‌جا ملائکه برای شما بهشت را آباد می کنند، اما همین‌که به مقصد رسیدید، با بدگویی و غیبت کردن جهنم را برای خود   می سازید. حال معلوم نیست که مصالح رسیده برای بهشت بیش‌تر بود، یا برای جهنم.
به شخصی گفته شد زمانی که انسان ذکر می گوید و تسبیحات اربعه را به زبان می آورد درختی برای او در بهشت کاشته می شود. این شخص بسیار خوشحال شد و گفت: با این حال حتما درختان بسیار زیادی را در بهشت داریم. پاسخ شنید که آری! اما گاهی اوقات با گناهی که انجام می دهید آتشی را می فرستید که تمام این درختان را می سوزانید.
پس بکوشیم درخت وجودمان را با اطاعت و عبادت آبیاری کنیم و با علم و عمل راه را به سوی بهشت و نعمت‌های بهشتی برای خود هموار سازیم. سعی کنیم مانند خلبانی نباشیم که منحرف شده و مسیر را اشتباه رفت و این عمل باعث سقوط او شد. سقوط هواپیما در کوه و بیابان و دریا است اما سقوط انسان در قهر جهنم و آتش غضب الهی خواهد بود.
چقدر دشوار است که انسان در روز قیامت حسرت بخورد که چرا در ایام جوانی از نعمت‌های خدادادی استفاده نکرده و از فرصت‌های پیش آمده برای افزایش علم و معرفت و ایمان خود بهره ای نبرده است. زیرا هر چه انسان در دنیا برای رسیدن به کمال و معنویت بیش تر زحمت بکشد در آخرت به مقام بالاتری نائل خواهد شد.