حقیقت دنیا

حقیقت دنیا
حال ای عزیز خوب است درباره دنیایی که این همه انسان را به خود مشغول نموده تا جایی که خود و آینده و معاد خویش را فراموش کرده، شناختی داشته باشیم. درباره حقیقت دنیا چه می‌دانی؟ در جایی می‌گویند دنیا مزرعه آخرت است. هرچه را در دنیا انجام می‌دهی –چه خوب و چه بد– ثمره آن را در آخرت درو می‌کنی. بزرگان درباره دنیا مذمت‌هایی بیان کرده و شاعران شعرها سروده اند. شعری منسوب به عارف معروف ابوسعید ابوالخیر است که درباره دنیا گفته است:
حال دنیا را بپرسیدم من از فرزانه ای
گفت یا آب است یا خاک است یا پروانه ای
گفتمش احوال عمرم را بگو تا عمر چیست؟
گفت یا برقی است یا شمعی است یا افسانه ای
گفتمش این‌ها که می بینی چرا دل بسته اند؟
گفت یا خوابند یا مستند یا دیوانه ای
گفتمش احوال عمرم را پس از مردن بگو
گفت یا باغ است یا نار است یا ویرانه ای
و خداوند در قرآن زندگی دنیا را این‌گونه معرفی می کند:
^{وَمَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ}
اين زندگى دنيا جز سرگرمى و بازيچه نيست و زندگى حقيقى همانا [در] سراى آخرت است اى كاش مى‏دانستند.
و نیز می فرماید:
^{يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ}
از زندگى دنيا ظاهرى را مى‏شناسند و حال آن‌كه از آخرت غافلند.
اكثر به امور ظاهری زندگي دنيا(مانند صنعت و تجارت و لذت‌های آنی) مشغولند، و از عالم آخرت(و وعده ثواب و عقاب حق) به كلی بي‌خبرند.یعنی اكثر مردم به ظاهر حيات دنيا توجه مي‌كنند و از حيات اخروی و حقائق عوالم ديگر در غفلت هستند.
خداوند عوالم زيادی دارد كه هر عالمی دارای موجودات فراوانی است و هيج موجودی در هيچ عالمی بیهوده خلق نشده است ولی بیش‌تر مردم در دنيا بر پايه جهل و غفلت به سر می برند. ممكن است کسی عالم و دانشمند و پرفسور هم باشد اما از مهم‌ترين مسأله(من أين في أين و الي أين) از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود، در غفلت باشد.
و اگر انسان طالب سعادت است بايد حقيقت دنيا را بشناسد و در طلب شناخت حيات حقيقی(حيات طیب و الهی)، و معرفت معارف الهی بر آید، و اعتقادات خود را تصحیح کند؛ وگرنه از حقیقت دور می ماند و گمراه خواهد شد. اين چنين بيداری را يقظه و انتباه مي‌گويند که قرآن می فرماید:
^{أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِيَ أَنزَلَ مِن قَبْلُ وَمَن يَكْفُرْ بِاللّهِ وَمَلاَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلًا بَعِيدً}
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! به خدا و پيامبر او و كتابى كه بر پيامبرش فرو فرستاد و كتاب‌هايى كه قبلا نازل كرده بگرويد و هر كس به خدا و فرشتگان او و كتاب‌ها و پيامبرانش و روز بازپسين كفر ورزد در حقيقت دچار گمراهى دور و درازى شده است.
اين قول از جانب خداوند خطاب به صاحبان ايمان است. بايد ايمان سطحي تبديل به ايمان قلبی و عميق و يقين شود. ايمان به خدای متعال و اسماء و صفات الهی، و عمل به احكام اسلام، انسان را به حق و حقيقت مي‌رساند. و تا زمانی كه امور فوق حاصل نشده باشد، غفلت عظیمی گريبانگیر همه است و بايد انسان خود را از اين جهل و گمراهی برهاند و به سوی هدایت الهی سفر كند؛ وگرنه در خسران مبين خواهد شد.
حال اگر تصمیم به پیمودن راه حق و رسیدن به نعمت‌های الهی که خداوند برای بندگان خوب و متقین قرار داده است گرفته اید، بیایید با هم یک سیر معنوی را تجربه کنیم.