سجده ملائکه برای بُعد ملکوتی او بود

سجده ملائکه برای بُعد ملکوتی او بود
خداوند بعد از خلقت آدم به فرشتگان فرمود: چون از روح خود در او دمیدم بر او سجده کنید.
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ ﴿٢٨﴾ فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ ﴿٢٩﴾ فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ  
و [ياد كن] هنگامى كه پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشرى از گِل خشك كه برگرفته از لجنى متعفّن و تيره رنگ است مى‏آفرينم.«۲۸» پس چون او را معتدل و آراسته گردانم و از روح خود در او بدمم، براى او سجده كنان بيفتيد.«۲۹» پس همه فرشتگان بدون استثناء سجده كردند.
آن سجده ملائکه برای خلقت جسم آدم نبود بلکه برای عظمت روح و نفخه الهی او بود. و نیز در مورد هدایت و تعلیم وی فرمود: «وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا» ولی با وجود این‌که خداوند آدم را از همه لحاظ «ظاهری و فطرت پاک» کامل آفرید و از روح خود  در وی دمید و اسماء را نیز به او آموخت و او را در بهشت جای داد؛ جایی که در آن نه فساد بود و نه نیازی داشت، اما با وجود این نعمت‌ها، فریب شیطان را خورد و تنها با یک ترک اولی، بهشت و نعمت‌های آن را از دست داد و همین مساله باعث شد که از نعمت های الهی محروم شود و به رنج و زحمت بیفتد، و ناچار باشد از راه تزکیه نفس و عبودیت خود را بهشتی کند.
بنابراین انسان نباید گناه را کوچک بشمارد و گمان کند که اگر گناه کرد اتفاق خاصی نمی افتد. برخی از گناهان باعث می شوند که انسان سقوط کند؛ سقوطی که گاه ممکن است نجاتی هم از آن نباشد و یا به سختی و دشواری بتواند از آن نجات پیدا کند.
دقت کنید که آدم(ع) پس از هبوط به زمین توبه کرد و خداوند نیز توبه اش را قبول کرد اما به آدم گفته شد برای این که بار دیگر به بهشت راه یابی باید از «راه کتاب و تعلیماتی که من در اختیار تو قرار می دهم مسیر را انتخاب کنی». خلقت تو کامل بود، علم هم داشتی، در محیطی هم نبودی که به فساد بیفتی اما بدون تعلیمات و راه خدا نمی توانی به بهشت برسی.
کتب آسمانی حکم دفترچه ای را دارند که هنگام خرید هر کالایی طرز استفاده از آن را بیان می دارد. خداوند ۱۰۴ کتاب را توسط پیامبران برای بشریت نازل کرده که خلاصه تمام این کتب در قرآن است؛ یعنی قرآن کریم چکیده تمام کتب آسمانی است. و هدف تمام پیامبران آن است که به انسان شعار «لا اله الا الله» را بیاموزند و او را از مبدا و معاد آگاه کنند؛ بنابراین کامل‌ترین احکام در دین مبین اسلام است.