دنیا دانشگاه و انبیاء معلمین هستند

دنیا دانشگاه و انبیاء معلمین هستند
امام خمینی(ره) می فرمایند: دنیا دانشگاهی است که انبیاء و اوصیاء و تربیت شدگان آنان معلمین این دانشگاه هستند و کتاب آسمانی را تدریس می کنند. و بقیه مردم شاگردان مکتب انبیاء هستند.
در هر دوره ای پیامبر آن زمان «انسان کامل» است که از طرف خداوند متعال معلم امت خود می باشد ، و اوصیای آنها ادامه دهنده تعالیم آنها هستند.
همانطور که رسول اکرم(ص) ، قرآن و عترت را دو گوهر گرانبها معرفی می کند و می فرماید: آنها با هم و در کنار هم هستند. .یعنی نه کتاب بدون معلم و نه معلم بدون کتاب می باشد.
حال اگر این معلمان حقیقی را از صحنه خارج کنند و کسانی بیایند که کارشناس و معصوم هم نباشند.
مردم را از ولایت اولیاء محروم می کنند و بشریت به انحطاط و گمراهی کشیده می شود.
تمام زحماتی که انبیاء کشیده اند، و تمام رنجهایی که اولیای خدا از بدو خلقت تاکنون کشیده و بعدها هم خواهند کشید، مقدمه این بوده که « این موجودی که به آن انسان می گویند، انسان شود».
تمام کتب آسمانی، که بر انبیاء نازل شده برای این بوده است که این انسان، موجودی که اگر سر خود باشد، و تربیت نشود خطرناکترین موجودات عالم است، «تحت تربیت و تعلیم الهی واقع شود و بهترین موجودات و افضل خلایق گردد»
در اسلام همه امور مقدمه انسان سازی است . عبادات، واجبات، مستحبات و اخلاقیات، زیرا که اگر این موجود رها شود، و تحت تربیت الهی قرار نگیرد، تمام عالم را به تباهی می کشد.
برای جلوگیری از این فسادها و جنگهای ویران کننده، و ظلمها و ستم ها، انبیاء آمده اند تا بشر را به راهی که همه [باید] در آن سیر کنند، تا همه انسانها راه صحیح را بدانند و کامل بشوند، آنها را هدایت کنند.
لذا تمام دنیا باید دو طبقه باشد. یک طبقه معلم و استاد، و یک طبقه، دانشجو و متعّلم ، وظیفه معلم هدایت جامعه است به سوی الله، و وظیفه دانشجو، تعلّم و دانستن همین معنی است تا یک جامعه ای پیدا شود که همه متوجه خدای سبحان، و همه در راه او باشند^.
و اگر انسان تحت ولایت اولیای الهی نباشد حتی اگر هم عالم باشد باز تابع هوای نفس و گمراه می شود . مانند سامری. در حالی که سامری از لحاظ علمی و حتی عرفانی بجایی رسیده بود که قرآن در باره مکالمه حضرت موسی با او می گوید:
قَالَ فَمَا خَطْبُكَ يَا سَامِرِيُّ ﴿٩٥﴾قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي
([موسى [گفت : اى سامرى ! سبب كار] بسيار خطرناك [تو چه بود ؟«۹۵» گفت : من به اسرارى آگاه شدم كه آنان آگاه نشدند ، پس اندكى از اسرار رسول را گرفتم و] بر اثر هواپرستى، [به گوساله‏سازى پرداختم] ؛ و اين‏گونه نفس من [آن كار بسيار خطرناك را براى گمراه كردن بنى‏اسرائيل] در نظرم آراست).
اما در نهایت این علم او سبب گمراهی خود و دیگران شد، و خود می گوید: نفس من این کار را برای من آراست.«سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي» علم داشت اما تحت تربیت رهبر الهی نبود.
حتی مفسرینی بودند که قرآن را با نکات بسیار ظریفی تفسیر میکردند، و به قول یکی از بزرگان نکاتی از قرآن استخراج می کنند که بعقل جن هم نمی آید، اما معنی کلمه «ولایت» را نفهمیدند، و آیات ولایت را درک نکردند. چرا؟ که شرط اصلی تعلیم « اقرا بسم ربک » یعنی با اسم «رب» و برای «رب» محقق نبود لذا همین علم که باید برای رفع حجب باشد، میشود «حجاب اکبر».