سندی بزرگ بر فضیلت اهل بیت(ع)

سندی بزرگ بر فضیلت اهل بیت(ع)
و در بعضی روایات از خود علی(ع) نقل شده که در موارد متعدد به نزول این آیات (سوره دهر) ^{در مورد خود و فرزندانش در مقابل مخالفان استدلال کرده است.}
ابن عباس می گوید حسنین(علیهماالسلام) بیمار شدند.پیامبر(ص) با جمعی از یاران به عیادتشان آمدند، و به علی گفتند: ای ابوالحسن! خوب بود نذری برای شفای فرزندان خود می کردی .
علی(ع) و فاطمه(س) و فضه که خادمه آنها بود نذر کردند که اگر شفا یابند سه روز روزه بگیرند.
(طبق بعضی از روایات حسنین(ع) هم گفتند ما هم نذر می کنیم روزه بگیریم) بهر حال در هر روز حضرت زهرا(س) روزی ۵ قرص نان برای افطار آماده کرده بود، که روز اول سائلی به در خانه آمد و گفت السلام علیکم یا اهل بیت محمد(ص) سلام بر شما ای اهل بیت محمد(ص) ، مستمندی هستم ، غذائی به من بدهید خداوند از غذاهای بهشتی بشما مرحمت کند، آنها همگی مسکین را بر خود مقدم داشتند و سهم خود را به او دادند و آن شب جز آب ننوشیدند. روز دوم یتیمی و روز سوم اسیری …و همان نان جوین را به آنها دادند و با آب افطار کردند. حضرت رسول(ص) به منزل فاطمه می رود و از دیدن حالت ضعف و گرسنگی آنها ناراحت می شود.
در همین حال جبرائیل نازل گشت و گفت ای محمد(ص) این سوره را بگیر، خداوند با چنین خانواده ای بشما تهنیت می گوید. سپس سوره «هل اتی» را بر او خواند . بعضی گفته اند ۱۸ آیه از آیه «ان الابرار» تا آیه «کان سعیکم مشکوراً» که مجموعاً هیجده آیه است در این موقع نازل گشت. این حدیث از روایاتی است که در میان اهل سنت مشهور و مترادف است.