بنگر به عظمت آیه مباهله

بنگر به عظمت آیه مباهله
“فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ“پس هر كه با تو درباره او [ عيسى ] پس از آنكه بر تو [به واسطه وحى ، نسبت به احوال وى] علم و آگاهى آمد ، مجادله و ستيز كند ، بگو : بياييد ما پسرانمان را و شما پسرانتان را ، و ما زنانمان را و شما زنانتان را ، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت كنيم ; سپس يكديگر را نفرين نماييم ، پس لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.
قبل از اینکه به تشریع و تفسیر آیه شریفه بپردازیم لازم است که معنی مباهله را بدانیم مباهله از بهل به معنی رها کردن گرفته شده است و گاهی اوقات نیز به معنی هلاک و دوری از خدا آمده است .

چرا این آیه را آیه مباهله نامیده اند؟
چون رها کردن بنده به حال خودش به معنای مباهله می آید، اما در این آیه از قرآن کریم مباهله به معنی نفرین آمده است . یعنی نفرین کردن دو نفر به این ترتیب که دو گروه راجع به مسائل مذهبی بحث می کنند وهر کدام برای اثبات حقانیت خود به مباهله می پردازند، لذا هر کدام بر درگاه خداوند تضرع کرده و طرف مقابل را نفرین می کند .

اهل مباهله چه کسانی بودند؟
طبق آیه شریفه حضرت رسول(ص) امام حسن وامام حسین(ع) را به عنوان ” أَبْنَاءنَا ” و حضرت فاطمه زهرا (س) را به عنوان “نِسَاءنَا ” وخود حضرت به اتفاق امام علی (ع) به عنوان ” أَنفُسَنَا ” در این مباهله شرکت کردند .
در اینجا مقام وعظمت اهل بیت (ع) کاملا واضح می شود، حضرت زهرا (س) به عنوان نماینده تمام زنهای مسلمان و امام علی (ع) به عنوان نفس پیامبر وامام حسن (ع) وامام حسین (ع) به عنوان فرزندان حضرت رسول (ص) معرفی شدند .
مسأله مباهله به این صورت صد در صد ناشی از ایمان کامل حضرت رسول (ص) می باشد که به دعوت خود کاملا ایمان داشته و از آنجا که ارتباط حضرت رسول (ص) با خداوند بدان حد قوی از تسلیم و توکل است می تواند اینچنین با اطمینان کامل در این سطح به مباهله بپردازد .

فضائل علی (ع) در آیه مباهله
در کتاب صحیح مسلم در باره فضائل امام علی (ع) اینچنین نقل می کند : روزی معاویه به سعد بن ابی وقاص گفت چرا ابو تراب را سب نمی کنی ( چرا که در زمان معاویه دستور داده شده بود که امام علی (ع) را در نماز سب کنند) سعد بن ابی وقاص در پاسخ می گوید: من از زمانی که سه مسأله در باره علی شنیدم از سب کردن او سرباز می زنم: یکی از این سه مورد آیه مباهله است ، وقتی که آیه مباهله نازل شد پیامبر (ص) تنها فاطمه (س) وامام حسن و امام حسین (ع) وامام علی (ع) را برای مباهله کردن دعوت کرد سپس پیامبر (ص) فرمود : اللهم هؤلاء اهلی ( خداوندا همانا اینان خاصان من هستند).
بنابراین نتیجه می گیریم که منظور از ابناءنا در آیه شریفه منحصرا امام حسن (ع) و امام حسین (ع) ومنظور از نساءنا حضرت زهرا (س) ومنظور از انفسنا امام علی (ع) می باشد؛ واین که امام علی(ع)، بعنوان نفس پیامبر(ص) است قابل توجه و تأمل میباشد.
علی بن موسی الرضا (ع) در مجلس بحثی که مأمون برای کوچک شمردن حضرت رضا (ع) تربیت داده بود فرمود : خداوند بندگان پاک خود را در آیه مباهله مشخص نموده و به پیغمبرش دستور داده که
” فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ“
(پس هر كه با تو درباره او [ عيسى ] پس از آنكه بر تو [به واسطه وحى ، نسبت به احوال وى] علم و آگاهى آمد ، مجادله و ستيز كند ، بگو : بياييد ما پسرانمان را و شما پسرانتان را ، و ما زنانمان را و شما زنانتان را ، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت كنيم ; سپس يكديگر را نفرين نماييم ، پس لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.)
وبه دنبال این آیه شریفه پیامبر (ص) امام علی (ع) حضرت زهرا (ع) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را به همراه خود به مباهله بردند . این مزیت و شرف و فضیلتی است که هیچکس در آن بر اهل بیت (ع) پیشی نگرفته است. و آیه مباهله معروف است .
خدایا چنان کن سر انجام کار تو خوشنود باشی و ما رستگار .