زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
آیات ۵ تا ۱۱
إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا ﴿٥﴾
«همانا نيكان همواره از جامى مىنوشند كه نوشيدنىاش آميخته به كافور [آن ماده سرد و سپيد و معطر] است .«۵»
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا ﴿٦﴾
آن جام از چشمهاى است كه همواره بندگان خدا از آن مىنوشند و آن را به دلخواهشان هرگونه كه بخواهند جارى مىنمايند .«۶»
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا ﴿٧﴾
[همانان كه] همواره نذرشان را وفا مىكنند ، و از روزى كه آسيب و گزندش گسترده است مىترسند ،«۷»
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ﴿٨﴾
و غذا را در عين دوست داشتنش ، به مسكين و يتيم و اسير انفاق مىكنند .«۸»
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا ﴿٩﴾
[و مىگويند: [ ما شما را فقط براى خشنودى خدا اطعام مىكنيم و انتظار هيچ پاداش و سپاسى را از شما نداريم .«۹»
إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا ﴿١٠﴾
ما از پروردگارمان در روزى كه روز عبوس و بسيار هولناكى است مىترسيم .«۱۰»
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿١١﴾
پس خدا نگهدار آنان از آسيب و گزند آن روز است و شادابى و شادمانى به آنان عطا مىكند .«۱۱»
شأن نزول آیات
گر چه این سوره باتفاق سنی و شیعه در شآن اهل بیت رسول (ص) نازل شده ، و لکن چنانکه در جای خود مبرهن گردیده محصص نیست و عمومش شامل میگردد و هر کسی را که متصف به چنین اوصافی باشد شامل می شود.
و این سوره ازآیات ۵ تا ۱۲ « وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا» (و جزای آنان به خاطر صبرشان بهشت و …)
در شأن اهل بیت است . و از ۱۱ تا ۲۲ « در وصف بهشت و بهشتبان است و در نهایت می فرماید:
« إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا»
([به آنان گويد :] يقيناً اين [نعمت ها] پاداش شماست و تلاشتان مقبول افتاده است