ترس از خداوند چرا؟

ترس از خداوند چرا؟
ترس از خداوند ، بی تردید یکی از راه های تقرب و نزدیکی باوست، ترس از خدا ثمره و میوه شیرین معرفت الله است.
«انّما یخشی اللهَ من عباده العلماء » (عالمانی که خداوند را با عظمت اسماء و صفات «ذوالجلال و الاکرام ) شناخته باشند ، هیبت و عظمت این مقام ، در آنها ترسی همراه با شیرینی قرب ایجاد می کند، و باندازه معرفت خود این ترس و قرب را احساس می کنند. «و من خاف مقام ربه…».
لذا ترس از مقام پروردگاری که خالق کون و ملک و ملکوت است، مرا در مقابل این عظمت خاضع نموده و گناه که نافرمانی و مخالفت با امر اوست مرا می لرزاند ، چون خود را در برابر چنین خدایی می بینم ، اگر بدانم که عالم محضر خداست ، منی که سراسر وجودم فقیر و نیاز است ، در مقابل خدای بی نیاز مطلق ، در دل خود در پیشگاه او سر تعظیم فرود می آورم.
و می گویم: خداوندا، با احساس حضور تو آرام می گیرم، و اعتراف می کنم که رب العالمین و تنها خدا و پروردگار عالم هستی تویی، حاکم جهان هستی،  قادر مطلق، و زمامدار بی چون و چرای خلقت عالم هستی تویی، در حالی که به قدوسیت و جلال و عظمت تو می اندیشم ، و در قدرت بی کران و حاکمیت مطلق و جلال و عظمت تو می اندیشم و تعمق می کنم ، ترس تو را در دل خود احساس می کنم ، ترسی شیرین آکنده از عشق .
خداوندا تو را بخاطر وجود بی نقص، حکمت بی پایان ، عدالت مطلقت ستایش می کنم . و بخاطر رحمت جاودان و فیض بی همتای تو سر تعظیم فرود می آورم. آری ترس از عظمت خداوند شیرین است و زاییده و ثمره معرفت الله است
آری باید کوشید تا عظمت خالق و پروردگار خود را بیشتر بشناسیم، و دعا کنیم «خدایا طریق معرفت و راه بسوی خودت را بما بیاموز تا تو را بیشتر بشناسیم و از احساس حضور تو کامیاب شویم و آرامش یابیم . آمین رب العالمین.