آیات ۱۲ تا ۱۹  سوره انسان

آیات ۱۲ تا ۱۹ 
و در ادامه آیات به توصیف بعضی از پاداش ابرار و اوصاف بهشت ، می فرماید: و آنان را براى اينكه] در برابر تكاليف دينى و حوادث روزگار] شكيبايى ورزيدند ، بهشتى [عنبرسرشت] و لباسى ابريشمين پاداش مى‏دهد. و مي فرمايد :
وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا ﴿١٢﴾ مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا ﴿١٣﴾ وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا ﴿١٤﴾ وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا ﴿١٥﴾ قَوَارِيرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا ﴿١٦﴾ وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيلًا ﴿١٧﴾ عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلْسَبِيلًا ﴿١٨﴾ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا ﴿١٩﴾
در آنجا بر تخت‏ها تكيه مى‏زنند ، در حالى كه آفتابى [كه از گرمايش ناراحت شوند] و سرمايى [كه از سختى‏اش به زحمت افتند] نمى‏بينند ، «۱۳» و سايه‏هاى درختان به آنان نزديك و ميوه‏هايش به آسانى در دسترس است ، «۱۴» و ظرف‏هايى از نقره فام ، و قدح‏هايى بلورين [كه پر از غذا و نوشيدنى است] پيرامون آنان مى‏گردانند ؛«۱۵» جام‏هايى از نقره كه آنها را به اندازه مناسب اندازه‏گيرى كرده‏اند ،«۱۶» و در آنجا جامى كه نوشيدنى‏اش آميخته به زنجبيل است ، به آنان مى‏نوشانند ،«۱۷» از چشمه‏اى در آنجا كه « سلسبيل » ناميده شود ،«۱۸» و پيرامونشان نوجوانانى جاودانى [براى پذيرايى از آنان] مى‏گردند ، كه چون آنان را ببينى پندارى مرواريدى پراكنده‏اند ،«۱۹»