زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
پاداشهای عظیم بهشتیان!
آیات ۲۰ تا ۲۲
وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا ﴿٢٠﴾عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ ۖ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿٢١﴾ إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا ﴿٢٢﴾
و چون آنجا را ببينى ، نعمتى فراوان و كشورى بزرگ بينى ،«۲۰» بر اندامشان جامههايى از حرير نازك و سبز رنگ و ديباى ستبر است و با دستبندهايى از نقره آراسته شده‌اند ، و پروردگارشان باده طهور به آنان مىنوشاند .«۲۱» [به آنان گويد :] يقيناً اين [نعمت ها] پاداش شماست و تلاشتان مقبول افتاده است
تفسیر آیات
پاداشهای عظیم بهشتیان!
یاد آوری این نکته ضروری است که أصول حاکم بر زندگی انسان در آن جهان با این جهان بسیار متفاوت است، و آنچه در باره نعمتهای بهشتی در این آیات و آیات دیگر قرآن آمده ، تنها اشاراتی است پر معنی به آن مواهب عظیم، و گر نه طبق تصریح بعضی از روایات در آنجا نعمتهائی است که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر اندیشه هیچ کسی نگذشته است.
«ابن عباس» سخنی دارد که در ذیل بعضی از آیات همین صوره بیان کرده است: می گوید: آنچه را خداوند در قرآن از نعمتهای بهشتی نام برده مثل و مانندی در دنیا ندارد، ولی خداوند آن را با نامی که برای ما شناخته شده است نام می برد،
مثلا از شراب طهور نام می برد که با «زنجبیل» ممزوج است این مادهء معطری بود که عرب به آن علاقه داشت.
و از آنجا که نعمتهای جهان دیگر (آخرت) به وصف نمی آید هر قدر هم که الفاظ گویا و رسا باشد ، در آیه بعد بصورت سربسته می افزاید :
وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا ﴿٢٠﴾
و چون آنجا را ببينى ، نعمتى فراوان و كشورى بزرگ بينى ،«۲۰»