شراب طهور چیست؟

شراب طهور چیست؟
آب کم جو تشنگی آور بدست / تا بجوشد آبت از بالا و پست
تا «سقاهم ربّهُمُ» آید خطاب / تشنه باش الله اعلم بالصّواب
گر چه در بین نعمتها هم سخن از نوشیدنیهای گوارا از جامهائی که ازچشمه سلسبیل پر می شود و بهشتیان از آن سیراب می گردند در میان بود ، ولی در میان آنها و آنچه در این آیه آمده فرق بسیار است ؛ زیرا از یکسو در آنجا ساقی «ولدان مخلدون » بودند ، اما در اینجا ساقی خدا است .
چه تعبیر جالب و عجیبی ، مخصوصاً با تکیه بر کلمه «ربّ»، خداوندی که همیشه این انسان را پرورش داده و مالک و مربی او است ، وی را در مراحل تکامل همواره برده تا به آخرین مرحله رسیده ، و اکنون نوبت آنست که ربوبیتش را به اعلا برساند، و با دست قدرتش از جام شراب طهور بندگان ابرار و نیکان را سیرآب و سرخوش کند.
از سوی دیگر «طهور» به معنی چیزی است که هم پاک است و هم پاک کننده ؛ باین ترتیب این شراب جسم و روح انسان را از هرگونه آلودگی و ناکامی پاک می کند و آن چنان روحانیت و نورانیت و نشاط باو می بخشد که در هیچ عبارتی نمی گنجد.
در حدیثی از امام صادق (ع) نقل شده است «یطهرهم عن کل شیء سوی الله» ^{قلب و جان آنها را از همه چیز جز خدا پاک می کند و پرده های غفلت را کنار می زند ، حجابها را از بین می برد ، و} انسان را شایسته حضور دائم در جوار قرب خدا می کند و نشئهء این شراب طهور از هر نعمتی برتر ، و از هر موهبتی بالاتر است .
اگر شراب آلوده دنیا عقل را زایل می کند ، و انسان را از خدا دور می کند ، اما شراب طهوری که با دست ساقی «الست» داده می شود او را از ماسوی الله بیگانه کرده و غرق در جمال و جلال خدا می کند. لطفی که در این آیه و در این نعمت است از همه برتر و بالاتر است.
از حدیثی از رسول خدا (ص) استفاده می شود که «چشمه شراب طهور در بهشت است» «فیسقون منها شربة فیطهرالله بها قلوبکم من الحسد!…و ذالک قول الله عزّ جل «و سقاهم ربهم شراباً طهوراً » جرعه ای از این شراب طهور به آنها داده می شود و خدا بوسیله آن قلوب آنها را از حسد (و هر گونه صفات رذیله) پاک می سازد.
جالب اینکه : در قرآن طهور فقط در دو مورد آمده است ، یکی در مورد باران که همه چیز را پاک و زنده می کند و
دیگر در این آیه که در باره شراب مخصوص بهشتی ، که پاک کننده و حیات بخش است.
«سقاهم ربهم» چه بود بیندیش / طهورا چیست صافی گلشن از خویش
زهی شربت زهی لذت زهی ذوق / زهی حیرت زهی دولت زهی شوق
بهشت و حور و خلد اینجا چه سنجد / که بیگانه در آن خلوت نگنجد
چو رویت دیدم و خوردم از آن می / ندانم تا چه خواهد شد پس از وی
^{پس هر مستیئی باشد خماری / در این اندیشه دل خون گشت باری}
در در تفسیر تفسیر مخزن العرفان در باره « وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا » (و پروردگارشان شراب طهور به آنان مى‏نوشاند) چنین می خوانیم ند).آمده است ::
در بعضی احادیث است «ربّ» در اينجا بمعني سيد است ، مثل قوله تعالی در سوره یوسف «اذکرنی عند ربک» و مقصود از آن امیرالمؤمنین است.یعنی (آب می دهد آنها را سید آنها علی بن ابیطالب (ع) ؛ و از طرف سنّی و شیعه احادیث بسیار رسیده که «علی ساقی کوثر است» در قیامت شیعیان خود را سیراب می کند و دشمنان خود را رد می کند. و در این مقام گفته اند :
^{«ربّ هب لی من المعیشة سئولی و اعف عنّی بحق آل رسولی ــ و اسقنی شربة بکفّ علیٍ سید الاولیاء زوج بتولی .}