شناخت حق بوسیله اسماء و صفات

شناخت حق بوسیله اسماء و صفات
عالم : علامت، و راهنمائی به سوی پرورگار و رب العالمین است، سراسر عالم نشانه ها و آیات الهی هستند که به خدا و خالق کون راهنمائی می کنند.

ظهور تمام اسماء الله، در عالم هستی جلوه گری می کنند یعنی همه چیز ظهور و جلوه اوست. اما از بین ظهور اول تا مراحل نازله آن که ما می بینیم حجاب است .

( یعنی برای دیدن جلوه حق باید علاوه بر کسب معرفت حجابهای درون را نیز رفع کرد).

برای روشن شدن معنی (وکمال الاخلاص نفی الصفات عنه ) به مثالی اشاره می شود.

بعنوان مثال : اگر به صفات خود توجه کنی در می یابی که تو در حالی که قادر و شنونده و بوینده و …دارای صفات گوناگون هستی ولی در عین حال خودت یک وجود بیش نیستی. پس هیچیک از این صفات تو بیرون از خودت نیست ، این همان یگانگی صفات شما در ذات شما است ، حال اگر به خودت باز گردی، مشاهده می کنی که خودت هستی ، و جز تو چیزی نیست .

و چون هیچ خیالی و هیچ تصوری نمی تواند به ذات خداوند برسد (ما عرفناک حق معرفتک) ما عرفناک این معرفت ذات است. همۀ عالم مظهر اسماء الله هستند، و خداوند احد است ؛ و تمام موجودات یا مظهر اسماء ذاتی الله هستند ، یا صفاتی، و یا افعالی.

(یحذرکم الله نفسه) شناخت ذات خداوند مافوق عقل بشری است، انسان هر آنچه را که بخواهد درک کند یا با حس است که (خداوند با حس دیده نمی شود) ، یا با خیال كه
(خیال مخلوق خداوند است)، و یا با عقل (عقل و روح نیز از مخلوقات خداوند هستند) پس خداوند ما فوق آن است که ما تصور می کنیم . بنابراین ما هیچ وسیلۀ برای شناخت ذات حق نداریم.