تجلی نور الهي در عالم هستي

تجلی نور الهي در عالم هستي
در سوره نور آيه ۳۵‏ می فرماید:
‏ اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ …
‏خدا روشنگر آسمانها و زمين است ( و او است كه جهان را با نور فيزيكي ستارگان تابان ، و با نور معنوي وحي و هدايت و معرفت درخشان ، و با شواهد و آثار موجود در مخلوقات فروزان كرده است ) .
‏ توضيحات : ‏« أَللهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ » : اين جمله را سه‌گونه مي‌توان معني كرد :
الف ) خدا روشنگر هستي است . چرا كه خداوند با پرتو لطف خود جهان را از نيستي به هستي آورده است و آن را پديدار كرده است .
هر يك از مخلوقات را در پرتو نور هدايت تكويني و تشريعي و خرد خدادادي به راه و روش و كار و وظيفه خود آگاه و آشنا فرموده است . پيوسته هم جهان و جهانيان را در پرتو نور خود مي‌پايد و مراقبت مي‌نمايد .
ب ) خدا نور هستي است . مگر نه اين است كه . نور ، خود ظاهر و ظاهر كننده همه اشياء است‌ ؟ چون تجلیات خداوند نامحدود است « الله نور السّموات و الارض » و گفتیم که اسماء و صفات و افعال خداوند نامحدودند .
و اسماء یا جلالی هستند یا جمالی مثلا بهشت تجلی اسم جمال خداوند است بهشت جز زیبائی نیست ، و جهنم تجلی اسم جلال خداوند است.
بحث اسماء و صفات بسیار جالب و شیرین است قرآن میفرماید: «له الاسماء الحسنی) خداوند اسماء غیر حسنی ندارد همان جهنم که تجلی اسماء جلال خداوند است اما در درون آن جمال است هر جمالی در درون آن جلال است و هر جلالی در درون آن جمالی نهفته است.
بهرحال اسماء جمال و جلال خداوند در تمام عالم تجلی کرده اند، و همان نور السّموات والارض اسماء خداوند هستند که در عالم ظاهر هستند .
بنابراین بعضی از اسماء جزء امهات و ارکان هستند. اسماء حسنی همه اسم اعظم میباشند و راه یابی به آن حقایق و آن ظهورات مربوط به شناخت ذات اقدس اله است.
و چون ذات خداوند را نمیتوان شناخت، همه معارف و عبادات و علوم به اسماء الله بر می گردد، که هر انسانی به اندازه علم و معرفت و قابلیت خودش از چشمۀ اسماء وصفات جرعه ای می نوشد.
بهرحال دریای بیکران فیض اسماء الله در تمام عوالم وجود نامحدود هستند، و آنچه که از اسمای حسنی از پرده ی غیب الغیوب بر صفحۀ کتابها و زبان اهل توحید و عرفا نوشته شده، نمونه ای بسیار کم از آن خزائن لامتناهی حق تعالی است .
هر اندازه که انسان معرفت به خدا و اسماء و صفات الهی بیشتر داشته باشد، انس او با خدا افزون میگیرد، و به آرامش بیشتری می رسد، چون احساس میکند ، كه کسی دارد که قادر و عليم و حكيم و رحمن و رحيم است و همه چیز بدست اوست.