شناخت گنج پنهان

شناخت گنج پنهان
در حدیث قدسی خداوند متعال می فرماید:
کنتُ کنزً مخفیاً و احببتُ ان اُعرَف فخلقتُ الخلقً لِکی اُعرَفَ
من گنج پنهانی بودم دوست داشتم شناخته شوم ایجاد آفرینش کردم تا شناخته شوم.
چون فرمود: «احببتُ» عرفا بر این عقیده اند که انگیزه آفرینش «عشق و محبت» بود،
گنج صفات چون بتماشا نشست، کورباد چشمی که او را نبیند.«عمیت عین لا تراک »
بر تماشاخانه عالم کون انسان را برگزید «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ لَكُمُ الدِّينَ» براستی که خداوند دین را برای شما بر گزید. و تاج کرامت بر سر او نهاد « وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ » هر آینه آدم را گرامی داشتیم و کل اسماء خویش را در نهانخانه جان آدم به ودیعت نهاد : «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا َّ »
معرفت الله در دعاها
پس از قرآن اهل بیت(ع) در روایات به ویژه در دعاها به اسماء الهی اهتمام فراوان داده اند. چون در روایات ائمه(ع) بطور معمول با مردم عادی کوچه و بازار سخن می گفتند، بنابراین در حد فهم و در درک آنان صحبت می کردند، اما در دعاها مخاطب آنان خدا بوده است. از این رو در دعا جوهر وجودی خویش را ارائه می کردند.
بنابراین، لبّ معارف ناب و اوج حقایق توحیدی در دعاها یافت می شود. (اما متاسفانه کمتر به بیان و تفسیر آنها پرداخته شده است).
دعایی یافت نمی شود که یادی از اسماء الله در آن نباشد. به ویژه «جوشن کبیر» که سراسر اسماء الله است و هزار اسم خداوند در آن ذکر شده است.

شرحی بر دعای جوشن و اسماء الحسنی