زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
بعد از ده اسم خداوند، این تسبیح گفته می شود :
«سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ»
«پاک و منزهی تو ای ، که هیچ معبودی نیست جز تو، الامان الامان نجات بده ما را از آتش ای پروردگار»
نکاتی در توضیح این قسمت
«سبحانک» «پاک و منزهی تو » وقتی اسماء را متذکر می شویم ، خود بخود حالت حیرت دست می دهد. حیرت ، مترادف «هیمان» است. ملائکه ای هستند که خبری از خلقت دنیا ندارند، و دائماً در ذکر و تسبیح خداوندند. باین ملائکه «ملائکه مُهَیَّمین» می گویند.
توضیح اینکه حیرت، بعد از شناخت یک واقعیت خیلی بزرگ مثل معرفت خدا ، در انسان به وجود می آید. و بر دو نوع است : حیرت مثبت و حیرت منفی
حیرت منفی ـ حیرت فردی راه را گم کرده است، و همچنین حیرت سالکی که در آغاز راه سیر و سلوک است ، و نمی داند چه کار کند.
حیرت مثبت ـ یکی از مقامات است که سالک در اواخر راه سیر و سلوک کسب می‌کند.
«عارف ترین مردم نسبت به خداوند آن کسی است که تحیرش در خداوند شدید تر باشد»
شخص وارد دریای معارف شده، اما چون این دریا بی پایان است حالت حیرت پیدا می‌کند.
«یا لا اله الا انت» «هیچ معبودی نیست جز تو»
در اینجا با خداوند صحبت می‌کنیم که ای خدا، هیچ خدایی جز تو نیست؛ جمله حالت مناجات و دعا دارد؛ و این جمله برای جمعیت حواس ، مناسبتر از «لا اله الا الله» است چون از خدا حرفی نمی زند بلکه با خدا حرف می‌زند.
و در این حالت «لا اله الا الله» هم جمله خبری است، و هم جمله منادا و اسم است ، و با این که «من» در تقدیر است ، یعنی اینگونه بوده ، «یا من لا اله الا انت» که در این صورت صفت است برای موصوف محذوف و در هر حال به اسم و صفت او پناهنده می‌شویم و معنی چنین می شود که «ای آن که غیر از تو معبودی نیست» .