«اسم اعظم لفظ و صوت نیست »

اینکه اسم اعظم در این دعا است، یعنی آن اسم سایه بر تمام این اسماء انداخته است . اگر کسی بتواند از برون این اسماء ، به درون راه پیدا کند می فهمد که این ها همه اش یک اسم است. گفت:
باده بی رنگ است لیکن رنگ های مختلف
می شود ظاهر درو از اختلاف جام و کاس

یک حقیقت است که وقتی در جام های مختلف ریخته می شود، ابعاد و رنگهای مختلف پیدا می‌کند ولی یک اسم است و آن اسم اعظم است. وقتی انسان خدا را با این اسم می‌خواند و دل را برای این اسم خالص می‌کند، در نتیجه بالا می‌رود و آن وقت کم کم به آن اسم نزدیک می شود. این اسماء در یک مرحله به ۹۹ اسم تبدیل می شوند که امام صادق(ع) می فرماید: برای خدا ۹۹ اسم است که هر کسی این ۹۹ اسم را احصا کند وارد بهشت میشود.
احصاء کردن یعنی به محتوای این اسماء برسد و در درون خودش بیابد.

 الغوث

«الغوث الغوث» فریاد رس ـ فریاد رس «خلصنا من النار» ما را از آتش نجات ده .
مرحوم حاجی سبزواری می فرماید: نزد عرفا «الغوث» یکی از اسماء قطب عالم است.
در نزد ارباب حقیقت که شیعۀ اثنی عشری هستند، وقتی الغوث الغوث می گویید، حضرت ولی عصر (عج) را صدا می زنید. یعنی بعد از آنکه خدا را به اسمائش خواندید، سپس مصداق اسماء را صدا می زنید.

آن ها اسماء لفظی و اسماء اسماء حق هستند و بعد از آن ها، آن اسم حقیقی را دو بار صدا می زنید: الغوث، الغوث؛
یعنی ای آقا،
ای وجه الله،
ای مالک یوم الدین،
ای اقایی که «ایاب الخلق الیکم و حسابهم علیکم و فصل الخطاب عندکم»؛ (بازگشت خلق به سوی شما است و حساب خلق بر شماست)، عنایتی کن.