عاقبت کار محسنین

عاقبت کار محسنین
« أُوْلَئِکَ عَلَی هُدًی مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ^»
آنها بر طریق هدایت پروردگارشان هستند. و آنها رستگارانند.
گروهی که واجد صفات یاد شده هستند هدایت یافتگان حقیقی واقعی و رستگاران حقیقی می باشند. جمله (اولئک علی هدی من ربهم) از یکسو نشان می دهد که هدایت آنها از طرف پروردگارشان تضمین شده است ، و از سوی دیگر تعبیر (علی) دلیل بر این است که گویی هدایت برای آنها یک مرکب راهوار است، و آنها بر این مرکب سوار و مسلطند و از اینجا تفاوت این هدایت با هدایتی که در آغاز سوره آمده روشن می شود
چرا که هدایت اول همان آمادگی پذیرش حق است و این هدایت برنامه وصول به مقصد می باشد. ضمنا جمله «اولئک هم المفلحون» که طبق ادبیات عرب، دلیل بر حصر است نشان می دهد که تنها راه رستگاری، همین سه راه است، راه نیکوکاران، راه آنها که با خدا و خلق خدا در ارتباطند و راه آنها که به مبدء و معاد ایمان کامل دارند.