خلقت و بعثت شما یکی است

خلقت و بعثت شما یکی است
« مَّا خَلْقُکُمْ وَلَا بَعْثُکُمْ إِلَّا کَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ ^»
آفریدن و زنده کردن همه شما (از نظر سهولت) همانند خلقت و زنده کردن یک تن است خداوند شنوا و بیناست.
در این آیه می فرماید: همانطور که در پیدایش شما زحمت و مشقتی نیست در مبعوث شدن شما در قیامت نیز خداوند زحمت و مشقتی نخواهد بود.
یا اشاره به این که: خلقت دنیوی شما و حیات اخروی شما یکی است یعنی همین شخص شمائید که در قیامت مبعوث می گردید و در هیچ حالی شخصیت و هوّیت شما عوض نخواهد گردید. زیرا خداوند شنوا است ، و گفته های شما را که راجع به زنده شدن در قیامت با هم می گویید می شنود زیرا او شنوا و بینا است که از حالات درونی و گمانها و موهومات که در باطن خود می پرورانید مطلّع است.
جواب به تعجب کفار قریش، که از روی تعجب و استبعاد در مسئله معاد می گفتند خداوند بگونه مختلفی ما را آفریده ،. و در طی مراحل گوناگون ، روزی نطفه بودیم علقه ، مضغه و… و سپس تدریجاْ‌ به صورتهای گوناگون در آمدیم چگونه خداوند همه ما را در یکساعت آفرینش جدیدی می دهد.
آنها غافل بودند که مفاهیمی چون سخت و آسان، کوچک و بزرگ ، برای موجوداتی که قدرت محدودی دارند قابل تصور است (مثل ما انسانها)، اما در برابر قدرت بی پایان حق همگی یکسان است آفرینش یک انسان با آفرینش همه انسانها یکسان است. یک لحظه یا سالیان دراز در قدرت او یکسان است.
اگر تعجب کفار قریش از این بوده است که چگونه این طبایع مختلف و اشکال گوناگون و شخصیتهای متنوع، آن هم بعد از آنکه بدن انسان خاک شد و خاکها پراکنده گشتند و به هم آمیختند، چگونه ممکن است از هم جدا شوند، و هر کدام به جای خود باز گردد؟
پاسخ آن را علم بی پایان و قدرت بی انتهای خداوند می دهد. و اگر تعجب آنها از لحظه زمان است ، که چگونه مراحل نطفه و …. تا جوانی تا …. که انسان در سالیان دراز طی کرده تا راه رفتن، غذا خوردن.و….خداوند دربرابر قدرتش این گونه مسائل تأثیری ندارد.
مثلاْ‌ جوجه ها همین که سر از تخم بر می دارند بدون نیاز مادر غذا می خورند، چنانکه حشره ای؟؟؟؟ از تغذیه کرم، گر چه هرگز مادر ندیده باشد.
ذکر (سمیع) و (بصیر) بودن ممکن است جواب این باشد که ، ایرادی که از مشرکان بود، اینکه به فرض همه انسانها با تنوع خلقتی که دارند و با تمام ویژگیهایشان در ساعت معینی مبعوث شوند ، ولی اعمال آنها و سخنان آنها چگونه مورد حساب قرار می گیرد؟ اعمال و گفتار اموری هستند که بعد از وجود نابود می شوند.
قرآن جواب می دهد: خداوند شنوا و بینا است. تمام سخنان آنها را شنیده و همه‌ اعمال آنها را دیده (بعلاوه فنا و نابودی مطلق در این جهان مفهوم ندارد بلکه اعمال و اقوالشان همواره موجود خواهد بود).