حدیثی درعلامت مومن:

حدیثی درعلامت مومن:
اما ورقه امتحان؛ حدیثی از حضرت رسول(ص)است که علامت مومن رابیان می دارند، میفرمایند:
“علامة المومن فستة: ایقن بالله حقا فامن به؛ وایقن بان الموت حق فحذره؛وایقن بان البعث حق فخاف الفضیحة؛وایقن بان الجنه حق فاشتاق الیها؛وایقن بان النارحق فظهر سعیه للنجاة منها؛وایقن بان الحساب حق فحاسبه نفس^ه”
حضرت برای مومنینی که به مرحله یقین رسیده اند ؛شش علامت ونشانه بیان فرمودند:
۱ ـ یقین به وجود خدا پیدا کرده و باو ایمان اورد.
۲ ـ یقین به مرگ پیدا نموده و ا ز آن بترسد، و خود را برای نجات از سکرات مرگ و اهوال قبر بر حذر دارد. (ترس باید از مردن نباشد بلکه باید انسان از اعمال خود بترسد).
۳ یقین پیدا کند که حیات بعد از مرگ حق است (برپائی قیامت حتمی است) و از رسوائی و فضیحت و سختیهای آن هراسان باشد.
۴ یقین پیدا کند که بهشت حتمی است و بآن اشتیاق ورزد (خود را با ایمان و عمل صالح آماده رفتن به بهشت می گرداند).
۵ یقین دارد که آتش جهنم حق است ، لذا برای نجات و خلاصی از آن سعی و کوشش میکند.
۶ اطمینان دارد که حساب و کتاب حق است و قبل از آنکه او را به حساب ببرند، نفس خود را محاسبه و بررسی می نماید (اعمال و کردار خود را بررسی میکند)
توجه کنید، مساله یقین است، یقینی که در آن شک نباشد و آن با ایمان ابتدائی “علی دین آبائهم” (عقیده بر دین پدران بدون تحقیق ) نیست. بلکه در تمام رساله های عملی بیان شده که در اصول دین تقلید جایز نیست، واصول دین را باید با دلیل و برهان، و با تحقیق وعلم و معرفت بدرجه اطمینان و یقین رساند.
و اگر انسان خود را بشناسد، که فقط این جسم نیست، و حقیقت او گوهری مجرد است، که هرگز نمی میرد، و همه اعمال و زندگی او در عالم دیگر مجسم می شود، و باید حساب پس دهد، پس علاوه بر کسب معرفت وبصیرت، به محاسبه نفس خود می پردازد که از دستورات اکید معصومین است، تا جائی که می فرمایند: از ما نیست هر کس محاسبه نفس خود نکند.

دعا: به امید اینکه با سعی بر بصیرت خود بیفزائیم، از خدای متعال می خواهیم دلهای ما را منور به نور ایمان بگرداند.