معنا ی محرم وفایده آن

معنا ی محرم وفایده آن:
بسیاری هستند که از معنای محرم و فایده آن غافلند. ماه محرم اولین ماه سال قمری است، و قبل از اسلام چهار ماه رجب و ذوالقعده و ذوالحجه و محرم را ماه حرام یعنی محترم میدانستند، و در آن چهار ماه جنگ نمی کردند. حتی اگر کسی قاتل پدر خود را در ماه حرام میدید متعرضش نمی شد.
اسلام هم ماههای حرام را همچنان حرام دانست اما از سال ۶۱ ماه محرم معنی دیگری پیدا کرد خصوصا نزد شیعیان.
واقعه بی نظیر:
در سال ۶۱ در جامعه اسلامی دو واقعه بی نظیر اتفاق افتاد. اول از آن جهت که، در ماه محرم و ماه حرام مرد شریفی از خاندان رسول اسلام حسین بن علی (ع) که مادرش دختر پیامبر اسلام(ص) و پدرش خلیفه بر حق پیغمر(ص) بود، در مقابل عده ای که خلافت را غصب کرده، و بنام اسلام و بر خلاف حکم اسلام رفتار می کردند، قیام میکند. ومنجر به شهادت خود و فرزندان و خانواده و یاران عزیزش، و اسارت حریمش میشود.
دوم از آن جهت که، گروه مخالف با اینکه می دانستند، حسین(ع) فرزند دختر پیغمبر(ص) است، و میدانستند که جز حق نمیگوید. با آنان رفتاری کردند، که اسلام اجازه نمیدهد با کفار چنین رفتاری نمایند، و حتی در هیچ ملتی چنان ستمها را با اشرار خلق هم نمی کنند.
آتش به آشیانه مرغی نمی زنند
گیرم که خیمه،خیمه آل عبا نبود
کشتن با تشنگی، و سرها را بر نیزه آویختن و بر جسدها اسب تاختن، و خیمه ها را آتش زدن، با اینکه می دانستند که جز زنان و کودکان در آنجا کسی نیست.
من از تحریر این غم ناتوانم
که تصویرش زند آتش بجانم
تو را طاقت نباشد از شنیدن
شنیدن کی بود مانند دیدن
لذا از آن سال ۶۱ هجری که محرم را محترم نشمردند، در جامعه شیعه ماه حزن و عزاداری است، و هر سال شیعیان با صرف مبالغ هنگفتی برای غذا و مجالس عزاداری، از وقت و مال و عمر خود مایه میگذارند، و بر مولای خود اشک میریزند، و ندای مظلومیت و حق طلبی او را به عالمیان میرسانند.
پس در می یابیم که عقیده و عشق به امام حسین (ع) تا چه اندازه در شیعیان راسخ است. البته حالا دیگر حسین فقط متعلق به شیعیان نیست!
فایده محرم چیست؟
ممکن است سئوال شود این همه صرف وقت، و مال تلف کردن، و این گریه ها چه فایده ای دارد؟
بزرگی می گفت: پیکر جامعه مانند جسم انسان دارای اعضای رئیسی است. چنانچه در بدن انسان بعضی از اعضاء اگر فاسد شود زندگی برای او میسر نیست، مثل: قلب، و جگر سیاه که مرکز تولید خون، و جگر سفید که وسیله تنفس است، که اینها اعضاء رئیسه هستند ، که اگر یکی از آنها بیمار شود، زندگی برای  اومیسر نیست و برای شفای خود حاضر است از ثروت دنیا بگذرد.
در جامعه نیز صفاتی باید باشد که حکم اعضای رئیسه دارد، که بدون این صفات زندگی اجتماعی میسر نی ست.
با فقدان بعضی صفات در جامعه، ادامه زندگی میسر نیست:
روح و حیات هر جامعه ای وابسته به صفاتیست که با فقدان آن صفات در جامعه زندگی میسر نیست صفاتی مانند: « شجاعت ، صداقت، غیرت، امانت، ایمان، تقوی، عفت،» و مانند آن، اعضای رئیسه و مهمی هستند که اگر جامعه ای اینگونه صفات را از دست دهد، محکوم به مرگ وذلت است.
حال چقدر ارزش دارد که افراد جامعه ای مال خرج کنند، و وقت بگذارند تا این صفات را نگهدارند، و نگذارند این صفات از بین رود؟
ماه محرم وسیله ایست که با یاد آوری واقعه کربلا، ویاد بزرگانی که مزین به این صفات حسنه بودند انسان با این فضائل آشنا می شوند.