زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
مراحل حمد
حمد مراحلی دارد
اولین کار که حمد را پر بار کند، «معرفت» فوق است که بدانی محمودی جز حق تعالی در عالم نیست. و هر صاحب صفتی، صفت و کمالش نه تنها از ربوبیت حق تعالی است بلکه آن صفت خود اوست. «پس مرجع حمد در هر حمد، ذات باری تعالی است».
مرحله دوم: آن که ذکر این حمد بر زبان جاری کنی و مادام او را تسبیح نمایی.
مرحله سوم: آن است که در اندیشه حمد باشی، زبان باز ماند از آن جهت که دل مشغول است.
مرحله دیگر: این که به این «صفات محمود» خود را متخلق نماید و با «رب خود» همرنگی کند، که آن صبغة الله است:
صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً
در این جاست که دانی: «هیچ از خود نداری و هر چه داری از اوست».
و روشن شود بر تو که «حمد او حامد او محمود اوست» و این است مقامی عظیم که خداوند ما را به آن راهنمایی می کند.
ای گـشــاده در خــزانه جــود
یـافته کائنات از تـو وجـود
چــند از عـشـقـت آتــش افروزی
تا کی از جان ما بر آری دود
می کنی جلوه های حسـن و جـمال
در لـباس وجود هر موجود
که جهان صورت است و معنی دوست
نیست فـی الـدار غـیره دیّار
چون دانستی هر نعمت که داری پرورنده آن نعمت، «رب» است، تو نیز قبل از این نطفه بودی و تا به حال هر منزلی که عوض کرده، به دست این رب بوده است.
چگونه است که مردم در پیشگاه چنین ربی تسلیم نمی شوند و از راه حق و حقیقت منحرف می شوند، آری چون رب خود را نمی شناسند!! و غافل اند که هر روز در معرض امتحان پروردگار خود قرار دارند.
معرفت این است که تو از جان و دل بدانی «الحمد لله رب العالمین» هر موجودی هر چه دارد از رب خود دارد و طبعا حمد از صفات اوست و به ربش برمی‌گردد.
نکته ها
۱ – همه هستی زیباست و تدبیر همه هستی نیکوست؛ زیرا حمد برای زیبایی و نیکویی است. «الحمد لله»
۲ ـ دلیل ستایش ما، پروردگاری اوست. «الحمدلله رب العالمین»
۳ – رابطه خداوند با مخلوقات، رابطه‌ای دائمی و تنگاتنگ است. «الحمد لله رب العالمین»
۴ ـ همه هستی، تحت تربیت خداوند یکتاست. «الحمد لله رب العالمین»
۵ – امکان رشد و تربیت، در همه موجودات وجود دارد. «الحمد لله رب العالمین»
خداوند هم انسان ها را به‌وسیله انبیاء تربیت می کند،(تربیت تشریعی) و هم جمادات و نباتات و حیوانات را رشد و پرورش می دهد.(تربیت تکوینی) «رب العالمین»
۶ ـ مؤمنان در آغاز کتاب(قرآن) با نیایش به درگاه خداوند متعال، «الحمد لله رب العالمین» می گویند و در پایان کار در بهشت نیز، همان شعار را سر می دهند که:
وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
پروردگارشان آنان را به سبب ايمانشان به بهشتهاى پر نعمت كه نهرها از زير [قصرهاىِ] آنها جارى است، راهنمايى مىكند.
[آغازِ] نيايش شان در آن‌جا [اين است كه]: خدايا! از هر عيب و نقصى منزّهى، و در آن‌جا درود خدا به آنان، عطا كردن امنيت كامل است،
و پايانبخشِ نيايش شان اين است كه همه ستايشها ويژه خدا، مالك و مربى جهانيان است.
امیدوارم خداوند به ما معرفتی عنایت کند که او را بشناسیم و به اخلاق حسنی او تخلق یابیم و در بهشت وارد شویم که آخرین دعوانا الحمد لله رب العالمین باشد.