قرآن، نور و هدایت است

یکی از اسماء الله نیز هادی است، پیامبران هم هادی هستند؛ خداوند در وصف کلام خود می فرماید:
يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَيُخْرِجُهُم مِّنِ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ
إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ

از سوی خداوند نور و قرآن مبین آمد. هر کس درپی تحصیل رضایت حق شد خداوند او را از این مواهب و از این نعمت های خاص معنوی بهره مند می کند.

و هدایت های خداوند بسیارند ولی انسان باید استعداد قبول آن هدایت ها را در خود شکوفا کند. و هر اندازه استعداد بیش تر باشد شامل هدایت های بیش‌تری خواهد شد.

چند فضیلت برای قرآن

در این آیه چند فضیلت برای قرآن بیان شده:
۱ـ هدایت به راه های امن
۲ـ خروج از تاریکی و ورود به نور، ولی باذن الله.
۳ـ هدایت به راه راست. و ما هر روز در نماز از خدا طلب می‌کنیم: اهدنا الصراط المستقیم.

بنابراین آیات قرآن «هدی للناس» (هدایت برای مردم) است؛ یعنی همۀ مردم از هدایت‌های قرآن برخوردار هستند. هر انسانی به اندازۀ سعه وجودی، استعداد و سعی و کوشش خود از هدایت‌های الهی و نعمت‌های معنوی قرآن بهره‌مند می‌شود.

پس قرآن «هادی» است، و برای هدایت مردم نازل شده، و یکی از اسماء الله نیز «هادی» است. خداوندی که هادی است، برای هدایت بندگانش وسائلی فرستاده که یکی از آن وسائل قرآن است:
وَإِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
و به‌راستی خدا مؤمنان را به راه راست راهنمایی می‌کند
وَكَفَى بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا
و تنها خدای تو برای هدایت و یاری کفایت می‌کند

در این آیه به دو اسم از اسماء الله اشاره شده : «هادی» و «نصیر». هادی انسان را به راهی هدایت می کند که خداوند قرار داده تا آدمی ب اپیمودن آن، به کرامت و عظمت انسانیت در دنیا و سعادت در آخرت برسد.

خداوند درباره قرآن می فرماید: «هدی للناس» و نیز «الذین آمنوا»؛ یعنی کسانی که در هدایت‌های اولی داخل بشوند، از هدایت‌های بالاتری بهره مند می‌شوند. پس هادی یعنی هدایت کننده و راهنما. بنابراین، خداوند «هادی» است به همان راهی که برای رسیدن به خدا، تکامل و هدف خلقت قرار داده است؛ یعنی همان «صراط مستقیم».