با تامل در آن چه گذشت چند نکته به دست می آید:
یکی این که یعقوب هم مانند یوسف از مخلصین بوده، و خدا وی را تأویل احادیث آموخته، به دلیل آن که در این آیه یعقوب به یوسف خبر می دهد که سرانجام کار تو چیست، و خوابت چه تأویلی دارد، و قطعاً آنچه گفته از باب حرص و تخمین نبوده بلکه به تعلیم خدایی بوده است.
چنانکه خداوند در همین سوره در باره او می فرماید: «و انه لذو علم لما علمناه و لکن اکثر الناس لا یعلمون»
و او به خاطر این که ما تعلیمش کرده بودیم صاحب علمی بود و لکن بیش تر مردم نمی دانند.
و نیز از آیات قرآن به دست می آید که مسأله علم به تاویل احادیث از نتایج و فروع اخلاص برای خدای سبحان است، و خود یوسف می گوید: «ما کان لنا ان نشرک بالله من شیئ».
دیگر این که: مراد از اتمام نعمت «تعقیب ولایت» است؛ زیرا نعمت که گفتیم عبارت از ولایت است که خود مراتب و درجات مختلفی دارد، و وقتی که این نعمت به همه نسبت داده میشود، هر یک به قدر نصیب خود از آن بهره مند میشود.
الحمدلله