زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
توجه به چند نکته
از آن جا که خداوند اراده کرده یوسف را حاکم کند، باید دوره هایی را ببیند. بَرده شود تا به بردگان رحم کند. به چاه و زندان افتد تا به زندانیان رحم کند. همان طور که خداوند به پیامبرش فرمود:
أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى…فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿٩﴾ وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ…
آيا تو را يتيم نيافت، پس پناه داد؟… پس يتيم را خوار و تحقير مكن و تهيدست حاجت خواه را از خود مران.
۱ـ بهترین وسیله آرامش برای یوسف در دل چاه؛ الهام خدا نسبت به آینده روشن و نجات است.«اوحینا الیه»
۲ـ اتفاق نظر و اجتماع مخالفان، همه جا کارساز و نشانه حقانیت نیست، بلکه قانون خداوند نشانه حق است. «اجمعوا…اوحینا الیه»
۳ـ امداد الهی، در لحظه های حساس به سراغ اولیای خدا می آید. «فی غیابت الجُبّ و اوحینا الیه»
۴ـ یوسف در جوانی، شایستگی دریافت وحی الهی را دارا بود. «اوحینا الیه».
۵ـ میان طرح و نقشه تا عمل، فاصله است.(طرح برادران؛ پرتاب در چاه بود؛ «القوه» ولی در عمل، قرار دادن در چاه شد. «یجعلوه»).