چرا آتش فراق، دامن یعقوب را فرا گرفت؟
خداوند متعال هر یک از بندگان را متناسب با ایمان و تقوایش مورد آزمایش قرار می دهد و آنان را با سختی ها و مشکلاتی چون گرسنگی، ترس، ناامنی، ضرر مالی و جانی و یا گاهی با نعمت ها و موهبات فراوانش در میدان مبارزه قرار می دهد تا خود، توانایی روحی خویش را بهتر بشناسند.
انسان تا زمانی که وارد میدان عمل نشده، میزان و درجه واقعی اعتقاد و ایمانش مشخص نمی گردد، چرا که ممکن است فقط به زبان ادعای ایمان به خدا را داشته باشند، اما اگر توانست در میدان عمل و در برابر مشکلات بایستد و در امتحان الهی ثابت قدم بماند، معلوم می شود ایمان او فقط بر زبانش جاری نیست، بلکه واقعاً در قلب او جای دارد.
خداوند، حضرت یعقوب را نیز در چنین میدان عمل و مبارزه ای قرار داد و او را آزمود. و بی خبری حضرت یعقوب از درد دل یک سائل، او را مستحق توبیخ الهی کرد، و خداوند حکیم او را به درد و رنجی مبتلا کرد که سال های متمادی آن را به دوش می کشید. و او را گرفتار هجران کرد؛ هجران عزیزترین و محبوبترین فرزندش یوسف! به طوری که آتش این هجران بر جای جای وجودش زبانه کشید.