زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
عفو و گذشت رسول اکرم(ص)
رسول اکرم(ص) فرمود:
علیکم بالعفو فان العفو لا یزید العبد الاّ عزّاً فتعافوا یعزّکم الله
بر شما باد عفو و گذشت؛ زیرا گذشت جز عزت بنده را نیفزاید. از یکدیگر بگذرید تا خداوند شما را عزیز گرداند
به راستی در عفو و گذشت لذتی است که در انتقام نیست. بزرگان دین ما چه سختی ها و محنت هایی در راه اسلام کشیده اند.
از جمله رسول خدا(ص) که برای برپایی دین مبین اسلام، مورد اهانت ها و آزار و اذیت مردم جاهل عرب قرار گرفت. و پس از فتح مکه، مشرکین که در حق مسلمین به ویژه رسول خدا(ص) ستم هاروا داشته بودند، به یکدیگر می گفتند: آیا پیامبر ما را خواهد کشت؟ و یا با ما چه خواهد کرد….
آری! شیطان افکار آن ها را احاطه کرده بود که ناگهان پیامبر عزیز و مهربان (ص) سکوت آن ها را شکست و فرمود: «ماذا تقولون و ماذا تظنون»(چه می گویید و درباره من چگونه فکر می کنید؟)
مردم حیران و بهت زده گفتند: یا رسول الله! ما جز خوبی و مهربانی در باره تو نمی اندیشیم. تو را برادر بزرگوار و فرزند برادر بزرگوار خود می دانیم.
پیامبر(ص) فرمود: من نیز همان جمله ای را می گویم که برادرم یوسف به برادران خطاکار و ستمگرش گفت؛ « قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ﴿٩٢﴾ »
(گفت : امروز هيچ ملامت و سرزنشى بر شما نيست، خدا شما را مىآمرزد و او مهربانترين مهربانان است).
ابن عباس می گوید: «پیامبر(ص) به کنار خانه کعبه آمد و دستگیره در خانه کعبه را گرفت، در حالی که مخالفان به کعبه پناه برده و منتظر بودند که ببینند پیامبر چه تصمیمی در باره آن ها می گیرد. در این هنگام پیامبر(ص) فرمود: «الحمد لله الذی صدق وعده و هزم الاحزاب وحده» شما مردم هموطنان بسیار نامناسبی بودید. شما رسالت مرا تکذیب کردید و مرا از خانه ام بیرون کردید. ولی من همه این جرایم را می بخشم و بند بردگی را از پای شما باز می کنم و اعلام می دارم که «اذهبوا فأنتم الطلقاء»(بروید که شما آزادید). به راستی این همه لطف و رأفت از چنین خاندان با عظمتی دور نیست. و نمی توان از آن ها جز این را انتظار داشت.