نکته ها:

نکته ها:

شناخت نعمتها نردبان معرفت الله است. کمی دقت در نعمتهای دوازدهگانه فوق (نعمت قرآن، خلقت انسان، تعلیم بیان، حساب منظم زمان، آفرینش گیاهان، و انواع اشجار، آفرینش آسمان، آفرینش حبوبات، خلقت گلها و گیاهان معطر، حاکمیت قوانین، آفرینش زمین با ویژگیهایش، خلقت میوه ها، خلقت نخل، با جزئیات و ریزه کاریها و اسراری که در هر یک نهفته است کافی است که حس شکرگزاری را در انسان بر انگیزد،‌ و او را به دنبال عرفان و شناخت مبدأ این نعمتها بفرستد.

و به همین دلیل خداوند متعال از بندگانش بعد از ذکر این نعمتها نسبت به هر یک از آنها اقرار می گیرد. و این جمله را در آیات آینده هم بعد از ذکر نعمتهای دیگر تکرار می کند که مجموعاً ۳۱ بار می شود، و این تکرار منافات با فصاحت ندارد بلکه عین فصاحت است.

این به آن می ماند که پدری فرزند فراموش کار را مخاطب قرار دهد و بگوید: آیا فراموش کردی کودکی خرد را که ناتوان بودی؟ و فداکاریهای خود را راجع باو تذکر دهد و بگوید : پس این سرکشی و طغیان و بی مهری از چیست؟

خداوند منان نیز نعمتهای گوناگونش را به بشر فراموشکار یاد آور می شود، و به دنبال هر بخشی از این نعمتها از او سئوال می کند (کدامیک از اینها را می توانی انکار کنی) پس این نافرمانی و طغیان از چیست؟ در حالی که اطاعت من نیز رمز تکامل و پیشرفت خود شما است و از آن چیزی عائد پروردگارتان نمی شود.