تفسیر آیات ۱۴ تا ۱۶سوره الرحمن

تفسیر آیات ۱۴ تا ۱۶

خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿١٤﴾وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿١٥﴾ فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

انسان را از گلى خشكيده مانند سفال آفريد . «۱۴» و جن را از آميزه‏اى [از شعله‏هاى مختلف] آتش به وجود آورد .«۱۵» پس كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد ؟

خداوند بعد از ذکر نعمتهای گذشته از جمله آفرینش انسان به صورت سربسته، در آیات مورد بحث به شرحی پیرامون آفرینش انس و جن می پردازد.

شرحی که هم نشانه قدرت عظیم اوست ، و هم درسهای عبرتی برای همگان در بر دارد.

می فرماید: « خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ» (انسان را از گل خشکیده ای همچون سفال آفرید.) .

*«صلصال»: در لغت گل خشکی را گویند که از شدت جفاف و خشگی در موقع جدا شدن اجزاء آن صدا می کند. و بعضی به معنی گل بدبو (لجن) است ولی معنی اول مشهورتر و معروفتر است.

«فخّار»: گِل پخته را گویند مثل آجر و خزف و امثال آن که از ضخامت و سفتی وقتی به دست انسان اصابت نماید دست را صدمه دهد.