پاسداری آسمان از نفوذ شیاطین.
خداوند در قرآن کریم می فرماید :
« إِنَّا زَیَّنَّا السَّمَاء الدُّنْیَا بِزِینَةٍ الْکَوَاکِبِ * وَحِفْظًا مِّن کُلِّ شَیْطَانٍ مَّارِدٍ * لَا یَسَّمَّعُونَ إِلَی الْمَلَإِ الْأَعْلَی وَیُقْذَفُونَ مِن کُلِّ جَانِبٍ * دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ * إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ »
همانا ما آسمان دنيا را به زيور ستارگان آراستيم ،«۶» و آن را از هر شيطان سركشى حفظ كرديم ،«۷» آنان نمىتوانند به سخنان فرشتگان بسيار مكرم و شريف گوش فرا دهند ، و [هرگاه به گوش دادن برخيزند] از هر سو[شهابسنگ] به سويشان پرتاب مىشود ،«۸» تا با خفت وخوارى رانده شوند، وبراى آنان عذابى هميشگى است ،«۹»مگر آنكه شيطانى خبرى را [دزدانه و] با سرعت بربايد [و فرار كند] كه در اين صورت گلولهاى آتشين و شكافنده او را دنبال مىكند .
*بعضی مفسرین می گویند: منظور از آسمانهائی که فرشتگان ساکن آن هستند عالم ملکوت است که افقش برتر از این عالم حسی است، و منظور از نزدیک شدن شیاطین به آسمانها و (استراق سمع) و طرد شدن به وسیله (شهب) این است که هرگاه این شیاطین بخواهند به عالم فرشتگان نزدیک شوند تا از اسرار خلقت و حوادث آینده با خبر گردند بوسیله نور ملکوت که طاقت تحمل آن را ندارد طرد می شوند.
این احتمال هم است که (سما) در اینجا کنایه از آسمان ایمان و معنویت است که همواره شیاطین تلاش می کنند به این محدوده راه یابند و از طریق وسوسه در دل مؤمنین راستین نفوذ کنند، اما پیامبران الهی و معصومین و پیروان فکری و محلی آنها با شهاب ثاقب علم و تقوی بر آنها هجوم و آنها را از نزدیک شدن به این آسمان منع می کنند.