دریاها با ذخاير گرانبهایشان

دریاها با ذخاير گرانبهایشان

سپس ادامه می دهد،‌ از این دو دریا لؤلؤ و مرجان خارج می شود.
« یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ »

(لؤلؤ) در فارسی (مروارید) گویند دانة شفاف و قیمتی است که در درون صدف در اعماق دریاها پرورش می یابد. و هر چه درشت تر باشد گرانبهاتر است ، و در طب موارد استعمال گسترده ای دارد.

(مرجان) بعضی آن را لؤلؤهای کوچک تفسیر کرده اند ولی حقیقت چیز دیگر است (مرجان) موجود زنده ایست که شبیه شاخه کوچک درخت در اعماق دریاها می روید، و تا مدتها دانشمندان آن را نوعی «گیاه» می پنداشتند. ولی بعداً‌ روشن شد که نوعی حیوان است، هر چند به صخره های کف دریا می چسبد،‌ و گاه منطقه وسیعی را می پوشاند،‌ و تدریجاً‌ افزوده می شود، و جزایری را تشکیل می دهد که به جزائر مرجان معروف است.

مرجان معمولاً در آبهای ساکن نشو و نما می کند، ‌و صیادان آن را از سواحل (دریای احمر) و (مدیترانه) و بعضی نقاط دیگر صید می کنند. و بهترین نوع زینتی آن (مرجان سرخ رنگ) است.

نکته اینکه می فرماید: « یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ » (از آن دو دریا بیرون آید مروارید و مرجان ، چون می گویند مروارید از دریای شور بیرون می آید نه دریای شیرین در این آیه مرجع ضمیر (منهما) هر دو دریا است بدون تعیین، و لؤلؤ و مرجان،
و گفته شده: کسی غیر از خالق و مربی عالم خبر از ته دریا ندارد شاید در ته دریای شیرین نیز مروارید و مرجان یافت بشود.

و مروارید و مرجان برای استفاده های فراوانی که دارند به عنوان دو نعمت بیان شده اند و می فرماید: فبای آلاء ربکما تکذبان