تجسم اعمال

تجسم اعمال
این آیه نیز مثل آیات دیگر اسرار و رموزی در بر دارد و شاید یکی از اسرارش، این باشد که گوش زد بشر نماید که همانطوری که عذاب اخروی نتیجه اعمال و افعال بد انسان است ، چنانچه از روایات استفاده می شود که در قیامت و همچنین در قبر اعمال مجسم می شود و صورت می گیرد و آثار خارجی پیدا می نماید، همین طور نعمتهای بهشتی که به مؤمنین، و متقین، و خائفین، وعده داده شده نتیجه اعمال و ظهور افعال و اخلاقیات خود انسان و عکس العمل او، و ناشی از خود وی است. (و لیس الله بظلاّم للعبید).
پس از این بیان معلوم می شود که شاید (قاصرات الطرف) اشاره به این باشد، که چون آن حوریان ناشی از اعمال خود انسانند که عمل نیک آنها علت و سبب پیدایش آنان گردیده ، زیرا که هر معلولی تابع علّت و هر مسببی تابع سبب خود است.
این است که حوریان چشم از غیر شوهر خود بسته اند و تابع شوهر خود می باشند و از او جدا نمی شوند.
و دلیل از آیات و اخبار که دلالت دارد بر تجسم اعمال بسیار است مثل قوله تعالی (یوم ینفخ فی الصور فتاتون افواجا) در احادیث وارد شده که معاذ بن جبل از حضرت رسول (ص) از معنی این آیه سئوال کردند حضرتش پس از آنکه بسیار گریه کرد فرمود : ای کسی که سئوال بزرگی نمودی بدانکه روز قیامت «مردم ده نوع می گردند ، و به ده صورت محشور می شوند»، بعضی به صورت میمون و بعضی به صورت خنزیر تا دهم آن را می شمارد .
و اصل حدیث بصورت کامل
در روز محشر مردم بصورتهای مختلف محشور می شوند.
انسان ها تا ده نوع و هر نوع به صورتی وارد محشر می شوند ، تمام آنها از مسلمانان هستند.
بعضی به صورت بوزینه بعضی به صورت خوک، (خنزیر) بعضی سرنگون ، بعضی کور بعضی کر و گنگ، بعضی زبانها بر سینه افتاده و زبان خود را می جوند، بعضی دستها و پاهایشان بریده ، بعضی بر درخت از آتش آویزان، بعضی بوی گندی از آنها بیرون آید مثل بوی مردار، بعضی لباس قطران پوشیده اند.
سخن چینان به صورت بوزینه گانند. رشوه گیران به صورت خوکانند آنکه سرنگون وارد محشر می شود ربا خوار است. آنکه کور وارد می شود آن قاضی است که حکم به ناحق کرده باشد، و آنکه لال و کر وارد می گردد ؟؟؟؟ به اعمال خود هستند، آنکه زبان خود را می جود، عالم بی عمل است عمل خود را بزرگ می شمارد. آنان که دست و پا بریده وارد می گردند کسی است که همسایه خود را اذیت و آزار می کنند. آنهائی که بر دار آتش آویخته اند کسی است که بدگوئی مردم را نزد سلطان می کند، آن کس که از وی بوی مردار می آید کسی است که به پیروی شهوات و لذّات مشغول است و حقوق الهی را ادا نمی نماید، و آنکس که لباس آتش پوشیده کسی است که از اهل کبر و نخوت باشد . (این حدیث را مفسرین نیز نقل کرده اند از معاذ با کمی تغییر).
شیخ بهائی ره از امام صادق (ع) نقل می کند، فرمود روز قیامت خداوند مؤمن را از قبرش مبعوث می گرداند و با او مثالی است در جلو او، و هر گاه مؤمن از هول قیامت به فزع می افتد، مثال به وی گوید نترس و محزون مباش و او را از جانب خدا بشارت می دهد سرور و کرامت، مؤمن از وی سئوال می کند تو کیستی (یرحمک الله) گوید من آن سروری می باشم که در دنیا داخل نمودی بر برادر مؤمن خود، خداوند مرا خلق کرده از آن سرور در بیان این حدیث شیخ بهائی فرموده این روایت دلالت دارد که اعمال در روز قیامت تجسّم پیدا می کند،.
و در بعضی اخبار وارد شده که اعتقادات نیز تجسم پیدا می کند پس اعمال صالحه و اعتقادات صحیحه ظاهر می گردد به صورت نورانی و نیکو و باعث سرور و ابتهاج صاحبش می گردند، و اعمال سیئه نیز به صورت قبیح ظلمانی ظاهر می گردند و باعث حزن و اندوه صاحبش می گردند.
« فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ »
باز در تعقیب این نعمت بهشتی تکرار می کند کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار می کند