قاری قرآن بایستی در آیات تفکر و تدبر نماید
خلاصه چنانچه اشاره نمودیم، در این آیات اسرار و رموزی نهفته، لکن اندکی تأمل و دقت نظر لازم دارد، آیات قرآن را نباید سطحی و سرسری نگریست ، اینقدر که از طرف معصومین علیهم السلام برای قرائت قرآن ثواب و فضیلت رسیده ، و برای ثواب خواندن قرآن درجاتی گفته شده نه فقط از جهت تلفظ آیات و لقلقه زبان است، بایستی در آن تأمل نمود، تا هر کسی به قدر استطاعت و فهم خود، ذره ای از آن دُرّ و جواهراتی که در خلال کلمات روح افزای الهی مکنون است استخراج نماید.
در سوره محمد (ص) در مذمّت کسانی بر آمده که تفکر و تدّبر در آیات قرآنی ندارند؛ مثل قوله تعالی:
« أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَی قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا » (آیا آنها در قرآن تفکر و تدبر ندارند آیا بر قلبهای آنان قفل زده شده)، و نیز تعریف و تمجید می نماید کسانی را که از قرآن استنباط می نمایند، مثل آیه ۸۵ سوره نساء که معلوم است استنباط نمودن از قران منوط بتدبر در آن است .
فبای آلاء ربکما تکذبان
بار دیگر به دنبال این نعمت بهشتی می فرماید: کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را تکذیب می کنید.