ضرورت تعلیم معارف

جلسه اول مقدمه درس
ضرورت تعلیم معارف

قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٩﴾
( بگو : آيا كسانى كه معرفت و دانش دارند و كسانى كه بى بهره از معرفت و دانش اند، يكسانند ؟ فقط خردمندان متذكّر مي شوند.”)

سؤال و تاملی در این آیه

آیا آنهایی که می دانند با کسانی که نمی دانند مساوی هستند ؟ خود آیه نیز تا حدودی جواب این سؤال را بیان می کند.
می فرماید: این مسأله را آنهائی که صاحب عقول هستند متذکر می شوند، چرا که انسانهای عادی اصلا متوجه این مسأله (که نمی دانند و علم ندارند) نیستند در صورتی که صاحبان عقول زمانی که به معرفت الهی تا حدودی موفق می شوند، به این مسأله پی می برند، و می فهمند چه علومی وجود دارد که آنسانها از آن بی خبرند، و نسبت به آنها علم و معرفت ندارند.

علم و معرفت

اگر انسان تمام عمر خود را در راه فراگیری علم و دانش سپری کند، باز هم مجهولات فراوانی را نمی داند. و با کسب علم و معرفت الهی علاوه بر اینکه شخصیت دیگری پیدا می کند به انسانیت نیز نزدیکتر می شود (چرا که انسانیت انسان به عقل و جنبه روحانی او است) . در حدیث نیز وارد شده که : “اطلبوا العلم من المهد الی اللحد”(۱) ، زگهواره تا گور دانش بجوی

فراگیری علم از بدو تولد

چون امور دینی و معرفت خداوند به فطرت انسان نزدیک است و زمانی که انسان کودک است و هنوز حجابی بر فطرت او قرار نگرفته است آمادگی بسیار زیادی برای فراگیری علوم دارد.
درون کودکان بسیار پاک وبا صفا است و انسان از همان نخستین لحظات تولد در حال کسب علومی از اطراف خود می باشد. البته اکتساب این علوم لا ارادی می باشند .
اما اکثر انسانها به دنبال کسب معرفت الهی نیستند چون ضرورت این مسئله را درک نمی کنند ، واگر افرادی مذهبی باشند ، نهایت امر در کلاسهای آموزش قرآن و سطح بالاتر مانند تفسیر و …شرکت می کنند .
اکثر مردم ضرورت کسب معرفت خدا و دین و مذهب خود را درک نمی کنند، و در پی تصحیح عقیده خود نیستند. حتی جوانانی که می خواهند به فراگیری علوم دینی بپردازند از تشویق کمتری نسبت به بقیه علوم برخوردارند . وحتی برخی افراد که مدارج علمی بالائی را در حوزه و دانشگاه طی می کنند صرفا به خاطر داشتن القابی همچون دکترا و…و مدرک تحصیلی می باشند. ولی انسان نیاز به معرفت الهی و تصحیح عقیده خود دارد تا اهل نجات گردد..

کسب علوم دینی همراه با تزکیه نفس
البته باید گفت که کسب علوم دینی و معرفت الهی همواره باید با تزکیه نفس صورت بگیرد چنانچه در قران کریم نیز ذکر شده :
هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
(اوست كه در ميان مردم بى سواد، پيامبرى از خودشان برانگيخت تا آيات او را بر آنان بخواند و آنان را [ از آلودگى هاى فكرى و روحى ] پاكشان كند و به آنان كتاب و حكمت بياموزد، و آنان به يقين پيش از اين در گمراهى آشكارى بودند.)
واگر انسان به فرا گیری علوم بدون تزکیۀ نفس بپردازد، خطرات بسیار زیادی این فرد را تهدید می کند و حتی دشمنان اسلام نیز ممکن است از آنها سوء استفاده کنند، چون این فرد برای خدا، و اینکه انسانی الهی گردد علوم را فرا نگرفته بود.
یکی از مسائلی که کمتر در درباره آن می دانیم و نمیدانیم، که نمی دانیم مسئله «حقیقت ولایت» است.
و ما سعی میکنیم با توفیق خداوند و عنایت اهل بیت(ع) مسئله ولایت را از سه زاویه تا آنجا که خداوند یاری کند بعنوان دروس در جلساتی مطرح کنیم.
۱ ـ « حقیقت ولایت» (بررسی معنی ولایت به شکل عام) ۲ ـ «ولایت تکوینی و انسان کامل». ۳ـ « ولایت در قرآن»