هدف حسین (ع) از بردن اهل بیت به کربلا:

هدف حسین (ع) از بردن اهل بیت به کربلا:

حسین(ع) می خواست که کفر و نفاق آنها بر مردم آشکار شود.

منظره ای که از اسیران مردم دیدند شاید اثرش از کربلا و کشته شدن جوانان بیشتر بود، و بهترین وسیله برای نشر دعوت ابی عبدالله و شناختن تشیع و اهل بیت همین اسارت بود.

و سخنان زینب کبری(س) و خطابه های آتشین او بود که در کوفه و شام ایراد گردید و مردم را بیدار نمود، این هم مطلبی بود که حسین(ع) به آن نظر داشت.

 بقول شاعر:

“فشاطرت هی والحسین بدعوة کتب القضاء علیهما
أن یندبا هذا بمعترک الصفوف و هذه من حیث معترک المکاره فی السبا”

یعنی از لحاظ قسمت ازلی او و برادرش به یک مأموریت دعوت شده اند. ولی برحسب ظاهر نحوه فعالیت و محل هر یک جداست. حسین از طریق شهادت و زینب از طریق اسارت، باید این مقصد عالی و مقدس را انجام دهند.

اسارت ومأموریت آسمانی:

باید دید این قافله در ایام اسارت، چه اعمالی انجام دادند. و از روزی که از کربلا خارج شدند تا به امروز مأموریت آسمانی خود را چگونه ایفاء نموده.

این قافله خدماتی در راه توحید وحفظ اسلام نموده، و بطلان حکومت بنی امیه و ضربتهای مهلک آنان به اسلام را إفشاء کردند، و برای همیشه و ابد ظلم وستم و تعدی و تجاوز را محکوم نمودند.

آری آن روز که حسین(ع) عازم کربلا بود، حتی دوستانش حضرت را از بردن خاندانش منع نمودند، و می گفتند: ای پسر پیامبر(ص) شما را میکشند و خاندانت را اسیر میکنند. بنابراین آنها را نبر و بدست اسیری و ابتلا مسپار.

آنان غافل از آن بودند که مأموریت آن حضرت تمام نمی شود مگر با اسیری آنها. یعنی با اسیری اهل بیت است که چهره حقیقی مدعیان دروغین خلافت برملا می شود.

رساندن ندای مظلومیت:

حسین (ع) با بردن زنها یک کاروان خطیب همراه برده که بعد از شهادت آنها مردم را بیدار کنند. و ندای مظلومیت او را به مردم و جهانیان برسانند.

و همین عمل را بعد از شهادت، آنها انجام دادند و زمینه قیام توابین و نابودی بنی امیه و قیام مختار و… ، و کما اینکه زمینه ساز انقلاب و تحولات بسیاری شد .
هنوز چند روز بیشتر از شهادت آن حضرت نگذشته بود که صدای زینب کبری(س) در بازار کوفه بلند شد، و بعد از او ام کلثوم و بعد از او فاطمه دختر امام حسین(ع)، و همچنین امام زین العابدین(ع) یکی پس از دیگری به خطابه پرداختند، و با کلمات آتشین خود غوغا و انقلاب براه انداختند.
و موفقیت آن حضرت را مسلّم و قطعی نمودند.

نظر یک نویسنده آلمانی:

او می گوید:
حسین اول مرد موفق عالم است، و معنای موفقیت آنست که انسان در مقصد خویش توفیق حاصل کند. و حسین(ع) اگر چه کشته شد، اما مقصد خود را تأمین نمود، و بطور مسلم، این توفیق حاصل نشد مگر بخاطر خطبه ها و سخنان آتشینی بود که بعد از شهادت او خاندانش ایراد نمودند.

و برای این مقصد یک کاروان خطیب حسین(ع) ذخیره نموده. که در تاریخ کربلا از افراد خاندانش کلماتی که مثل آتش شراره بر قلب دشمنان می بارید، بجا ماند.

و درعین اینکه کلامشان مختلف بود اما همه در یک مسیر و اطراف یک مقصد دور میزند، و شور و هیجان بوجود می آورد.

 سخنان هر یک مکمل دیگری است.

وامام زین العابدین(ع) می فرماید:
“بایة عین تنظرون الی رسول الله اذا یقول لکم قتلتم عترتی و انهکتم حرمتی فلستم من امتی.”

ای مردم باکدام چشم پیغمبر(ص) را نظر میکنید، موقعی که بگوید فرزندان مرا کشتید، وپرده حرمت دریدید، و دیگر از امت من نیستید. وشما از شمار مسلمانان خارج شدید.

و با این کلمات که شور و غوغا براه انداختند، از جنبه های مختلف شایسته توجه و تامل است.